#4(148), 2012

1.10.04.2012. საქართველოს კანონი “საქართველოს საგადასახადო კოდექსში ცვლილების შეტანის შესახებ”. #6015-Iს;

2. 10.04.2012. საქართველოს კანონი “თავისუფალი ინდუსტრიული ზონების შესახებ" საქართველოს კანონში ცვლილების შეტანის თაობაზე“. #6016-Iს;

3. 10.04.2012. საქართველოს კანონი “კომერციული ბანკების საქმიანობის შესახებ” საქართველოს კანონში ცვლილების შეტანის თაობაზე”. #6019-Iს;

4. 10.04.2012. საქართველოს კანონი “მეწარმეთა შესახებ” საქართველოს კანონში ცვლილების შეტანის თაობაზე”. #6021-Iს;

5. 10.04.2012. საქართველოს კანონი “ფასიანი ქაღალდების ბაზრის შესახებ“ საქართველოს კანონში ცვლილების შეტანის თაობაზე“. #6022-Iს;

6. 12.04.2012. საქართველოს მთავრობის დადგენილება #140 “ცალკეულ შემთხვევებში დღგ-ით დაბეგვრის და დღგ-ის თანხის ბიუჯეტში გადახდის წესის დამტკიცების შესახებ”;

7. 18.04.2012. საქართველოს ფინანსთა მინისტრის ბრძანება #121
“გადასახადების ადმინისტრირების შესახებ” საქართველოს ფინანსთა მინისტრის 2010 წლის 31დეკემბრის #996 ბრძანებაში ცვლილების შეტანის შესახებ”;

8. 18.04.2012. საქართველოს ფინანსთა მინისტრის ბრძანება #122
“გადასახადების ადმინისტრირების შესახებ” საქართველოს ფინანსთა მინისტრის 2010 წლის 31 დეკემბრის #996 ბრძანებაში ცვლილების შეტანის შესახებ”;

9. 24.04.2012. საქართველოს ფინანსთა მინისტრის ბრძანება #125
“გადასახადების ადმინისტრირების შესახებ” საქართველოს ფინანსთა მინისტრის 2010 წლის 31 დეკემბრის #996 ბრძანებაში ცვლილების შეტანის თაობაზე”;

10. 24.04.2012. საქართველოს ფინანსთა მინისტრის ბრძანება #128
“საქართველოს ეკონომიკურ ტერიტორიაზე საქონლის გადაადგილებისა და გაფორმების შესახებ ინსტრუქციის დამტკიცების თაობაზე” საქართველოს ფინანსთა მინისტრის 2010 წლის 31 დეკემბრის #993 ბრძანებაში ცვლილების შეტანის შესახებ”;

11. 24.04.2012. საქართველოს ფინანსთა მინისტრის ბრძანება #129
“გადასახადების ადმინისტრირების შესახებ” საქართველოს ფინანსთა მინისტრის 2010 წლის 31 დეკემბრის #996 ბრძანებაში ცვლილების შეტანის თაობაზე”;

12. 24.04.2012. საქართველოს მთავრობის დადგენილება #145 “სპეციალური დაბეგვრის რეჟიმების შესახებ” საქართველოს მთავრობის 2010 წლის 29 დეკემბრის #415 დადგენილებაში ცვლილების შეტანის თაობაზე”;

13. 24.04.2012. საქართველოს კანონი “საქართველოს საგადასახადო კოდექსში ცვლილების შეტანის შესახებ”. #6053-Iს;

14. 04.05.2012. შემოსავლების სამსახურის კომენტარი საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 111-ე მუხლზე - ამორტიზაცია;

15. 04.05.2012. შემოსავლების სამსახურის კომენტარი საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 112-ე მუხლზე - ძირითად საშუალებათა მიხედვით საამორტიზაციო ანარიცხების სრულად გამოქვითვა;

16. 04.05.2012. შემოსავლების სამსახურის კომენტარი საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 113-ე მუხლზე - არამატერიალურ აქტივებზე საამორტიზაციო ანარიცხების გამოქვითვა;

17. 04.05.2012. შემოსავლების სამსახურის კომენტარი საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 115-ე მუხლზე - ძირითად საშუალებათა რემონტის ხარჯების გამოქვითვა;

18. 04.05.2012. შემოსავლების სამსახურის კომენტარი საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 119-ე მუხლზე - გეოლოგიური კვლევებისა და ბუნებრივი რესურსების მოპოვების მოსამზადებელი მომსახურების ხარჯები;

19. 08.05.2012. საქართველოს პარლამენტის დადგენილება “საქართველოსა და სერბეთის რესპუბლიკას შორის შემოსავლებსა და კაპიტალზე ორმაგი დაბეგვრის თავიდან აცილების შესახებ” შეთანხმების რატიფიცირების თაობაზე”. #6115-Iს.

1. საქართველოს კანონი
საქართველოს საგადასახადო კოდექსში ცვლილების შეტანის შესახებ
 მუხლი 1. საქართველოს საგადასახადო კოდექსში (საქართველოს საკანონმდებლო მაცნე, ?54, 12.10.2010, მუხ. 343) შეტანილ იქნეს შემდეგი ცვლილება:
1. 25-ე მუხლი ჩამოყალიბდეს შემდეგი რედაქციით:
     "მუხლი 25. თავისუფალი ინდუსტრიული ზონის საწარმო
1. თავისუფალი ინდუსტრიული ზონის საწარმო (შემდგომ ? თიზ-ის საწარმო) არის "თავისუფალი ინდუსტრიული ზონების შესახებ" საქართველოს კანონის შესაბამისად შექმნილი საწარმო.
2. თიზ-ის საწარმო ვალდებულია საქართველოს კანონმდებლობით რეგისტრირებული პირისათვის (გარდა თიზ-ის საწარმოსი) საქონლის მიწოდების შემთხვევაში გადაიხადოს საქონლის მიწოდებით მიღებული/მისაღები შემოსავლის (საქონლის უსასყიდლოდ მიწოდებისას ? ამ საქონლის საბაზრო ფასის) 4 პროცენტი საქონლის მიწოდების თვის მომდევნო თვის 15 რიცხვამდე.
3. საქართველოს კანონმდებლობით რეგისტრირებული პირის მიერ (გარდა თიზ-ის საწარმოსი) თიზ-ის საწარმოსათვის საქონლის მიწოდებისას თიზ-ის საწარმო ვალდებულია გადაიხადოს მიწოდებული საქონლის საბაზრო ფასის 4 პროცენტი საქონლის მიწოდების თვის მომდევნო თვის 15 რიცხვამდე.
4. საქართველოს კანონმდებლობით რეგისტრირებული პირის მიერ (გარდა თიზ-ის საწარმოსი) თიზ-ის საწარმოსათვის საქონლის მიწოდებისას დაბეგვრის მიზნებისათვის გამოიყენება ამ საქონლის საბაზრო ფასი.
5. თიზ-ის საწარმოს ეკრძალება:
ა) საქართველოს კანონმდებლობით რეგისტრირებული პირისაგან (გარდა თიზ-ის საწარმოსი) მომსახურების შეძენა, გარდა:
ა.ა) თავისუფალი ინდუსტრიული ზონის ორგანიზატორის ან/და ადმინისტრაციის მიერ დაცვის მომსახურების გაწევისა ან/და ქონების ქირით ან იჯარით გადაცემისა;
ა.ბ) ტრანსპორტის, კავშირგაბმულობის, კანალიზაციის, აუდიტორული ან/და საკონსულტაციო მომსახურებისა, ლიცენზირებული ფინანსური ინსტიტუტის მიერ ფინანსური ოპერაციების განხორციელებისა ან/და ფინანსური მომსახურების გაწევისა, აგრეთვე ძირითად საშუალებათა დადგმისა, მონტაჟისა ან/და მშენებლობის მომსახურების გაწევისა;
ა.გ) საქართველოს მთავრობის მიერ განსაზღვრული მომსახურებისა;
ბ) საქართველოს კანონმდებლობით რეგისტრირებული პირისათვის (გარდა თიზ-ის საწარმოსი) მომსახურების გაწევა.
6. თიზ-ის საწარმოს მიერ საგადასახადო ანგარიშგების წესი განისაზღვრება საქართველოს ფინანსთა მინისტრის ბრძანებით.".
2. 26-ე მუხლის:
ა) პირველი ნაწილი ჩამოყალიბდეს შემდეგი რედაქციით:
 "1. სპეციალური სავაჭრო ზონის (შემდგომ ? სსზ) სტატუსი, საკუთარი ან საქართველოს მთავრობის ინიციატივით, შეიძლება მიენიჭოს იურიდიულ პირს, რომელიც საქართველოში ეწევა ვაჭრობის ორგანიზებას.";
ბ) მე-3 ნაწილი ამოღებულ იქნეს;
გ) მე-4 ნაწილის "გ" ქვეპუნქტი ჩამოყალიბდეს შემდეგი რედაქციით:
"გ) სსზ-ში განახორციელოს თითოეული საქონლის დამცავი საშუალებით ნიშანდება და სსზ-ში რეალიზებულ საქონელზე მომხმარებელთან ანგარიშსწორება უზრუნველყოს ცენტრალიზებულად მართული სალარო პუნქტების მეშვეობით.";
დ) მე-5 ნაწილი ამოღებულ იქნეს.
3. 99-ე მუხლის პირველი ნაწილის "ო" ქვეპუნქტი ჩამოყალიბდეს შემდეგი რედაქციით:
"ო) თიზ-ის საწარმოს მიერ თავისუფალ ინდუსტრიულ ზონაში ნებადართული საქმიანობით მიღებული მოგება;".
4. 121-ე მუხლის მე-5 ნაწილის "ბ" ქვეპუნქტი ჩამოყალიბდეს შემდეგი რედაქციით:
"ბ) თიზ-ის საწარმოს მიერ;".
5. 130-ე მუხლის მე-7 ნაწილი ჩამოყალიბდეს შემდეგი რედაქციით:
"7. თავისუფალ ინდუსტრიულ ზონაში თიზ-ის საწარმოდან მიღებული დივიდენდი გადახდის წყაროსთან არ იბეგრება და ამ დივიდენდის მიმღები პირის მიერ ერთობლივ შემოსავალში არ ჩაირთვება.".
6. 131-ე მუხლის მე-9 ნაწილი ჩამოყალიბდეს შემდეგი რედაქციით:
"9. თავისუფალ ინდუსტრიულ ზონაში თიზ-ის საწარმოდან მიღებული პროცენტი გადახდის წყაროსთან არ იბეგრება და ამ პროცენტის მიმღები პირის მიერ ერთობლივ შემოსავალში არ ჩაირთვება.".
7. 1331 მუხლის:
ა) პირველი ნაწილი ჩამოყალიბდეს შემდეგი რედაქციით:
"1. სსზ-ის ტერიტორიაზე სავაჭრო ობიექტის ან/და სავაჭრო ადგილის დამქირავებელი პირის მიერ (გარდა ამ კოდექსის 26-ე მუხლის მე-6 ნაწილით გათვალისწინებული შემთხვევისა) საქონლის რეალიზაციიდან მიღებული/მისაღები კომპენსაცია (დამატებული ღირებულების გადასახადის გადამხდელის შემთხვევაში ? დამატებული ღირებულების გადასახადის გარეშე) სსზ-ის სტატუსის მქონე პირის მიერ იბეგრება 3-პროცენტიანი განაკვეთით.";
ბ) მე-2 ნაწილი ამოღებულ იქნეს;
გ) მე-4 ნაწილი ჩამოყალიბდეს შემდეგი რედაქციით:
"4. სსზ-ის სტატუსის მქონე პირის მიერ ამ მუხლით გათვალისწინებული გადასახადის გადახდის წესი განისაზღვრება საქართველოს მთავრობის დადგენილებით.".
8. 162-ე მუხლს დაემატოს შემდეგი შინაარსის მე-8 ნაწილი:
"8. თიზ-ის საწარმოს მიერ თავისუფალ ინდუსტრიულ ზონაში შეტანილი (გარდა საქართველოს საბაჟო ტერიტორიიდან შეტანილისა) საქონლის სხვა პირისათვის (გარდა თიზ-ის საწარმოსი) სასაქონლო კოდის შეუცვლელად მიწოდების შემთხვევაში იმპორტის თანხას ემატება ამ საქონლის შესყიდვის ღირებულებასა და საქონლის სატარიფო ღირებულებას შორის სხვაობის თანხა, რომლის მიხედვითაც იმპორტიორი დღგ-ს გადაიხდის იმპორტის გადასახდელთან ერთად, საქართველოს ფინანსთა მინისტრის მიერ დადგენილი წესით.".
 9. 199-ე მუხლის "მ" ქვეპუნქტი ჩამოყალიბდეს შემდეგი რედაქციით:
"მ) თავისუფალ ინდუსტრიულ ზონაში წარმოებული საქონლის თავისუფალი ინდუსტრიული ზონიდან იმპორტი. საქართველოს ფინანსთა მინისტრს უფლება აქვს, დაადგინოს საქონლის თავისუფალ ინდუსტრიულ ზონაში წარმოებულად მიჩნევის კრიტერიუმები;".
10. 309-ე მუხლის 42-ე ნაწილი ჩამოყალიბდეს შემდეგი რედაქციით:
"42. 2012 წლის 1 იანვრიდან ბაზრობის ორგანიზება (გარდა სასოფლო-სამეურნეო პროდუქციით ვაჭრობის ორგანიზებისა) დასაშვებია მხოლოდ სსზ-ის სტატუსის მქონე პირის მიერ, ხოლო პირი, რომელიც ბაზრობის ორგანიზებას ახორციელებდა 2012 წლის 1 იანვრამდე, ვალდებულია მიიღოს სსზ-ის სტატუსი და 2014 წლის 1 იანვრიდან ვაჭრობის ორგანიზება (გარდა სასოფლო-სამეურნეო პროდუქციით ვაჭრობის ორგანიზებისა) განახორციელოს ამ კოდექსის 26-ე მუხლის შესაბამისად. აღნიშნული ვადის (2014 წლის 1 იანვარი) გაგრძელება შესაძლებელია საქართველოს მთავრობის გადაწყვეტილებით.".
    მუხლი 2
1. ამ კანონის პირველი მუხლის მე-10 ნაწილის მოქმედება გავრცელდეს 2012 წლის 1 იანვრიდან წარმოშობილ სამართლებრივ ურთიერთობებზე.
2. ეს კანონი ამოქმედდეს გამოქვეყნებისთანავე.
საქართველოს პრეზიდენტი           მ. სააკაშვილი
თბილისი,
2012 წლის 10 აპრილი.
#6015-Iს

(ვებ პორტალი წწწ.მატსნე.გოვ.გე 30.04.2012 ß.)

2. საქართველოს კანონი
"თავისუფალი ინდუსტრიული ზონების შესახებ" საქართველოს კანონში ცვლილების შეტანის თაობაზე
მუხლი 1. "თავისუფალი ინდუსტრიული ზონების შესახებ" საქართველოს კანონში (საქართველოს საკანონმდებლო მაცნე, ?28, 18.07.2007, მუხ. 275) შეტანილ იქნეს შემდეგი ცვლილება:
1. მე-9 მუხლის მე-2 პუნქტი ჩამოყალიბდეს შემდეგი რედაქციით:
"2. თავისუფალ ინდუსტრიულ ზონაში მოგების გადასახადისაგან გათავისუფლებულია თავისუფალი ინდუსტრიული ზონის საწარმოს მიერ მიღებული მოგება საქართველოს საგადასახადო კოდექსის შესაბამისად, გარდა იმავე კოდექსით გათვალისწინებული შემთხვევისა.".
2. მე-12 მუხლის:
ა) პირველი პუნქტის "დ" ქვეპუნქტი ჩამოყალიბდეს შემდეგი რედაქციით:
"დ) თამბაქოს ნაწარმის ან/და თამბაქოს ნედლეულის შეტანა, შენახვა, წარმოება ან/და რეალიზაცია, გარდა ამ მუხლის მე-2 პუნქტით გათვალისწინებული შემთხვევისა.";
ბ) მე-2 პუნქტი ჩამოყალიბდეს შემდეგი რედაქციით:
"2. თავისუფალ ინდუსტრიულ ზონაში შესაძლებელია ამ მუხლის პირველი პუნქტის "დ" ქვეპუნქტით გათვალისწინებული საქონლის შეტანა ადგილზე მოხმარებისთვის და ეს არ განიხილება, როგორც საქონლის ექსპორტი.".
მუხლი 2. ეს კანონი ამოქმედდეს გამოქვეყნებისთანავე.

საქართველოს პრეზიდენტი               მ. სააკაშვილი
თბილისი,
2012 წლის 10 აპრილი.
#6016-Iს

(ვებ პორტალი წწწ.მატსნე.გოვ.გე 30.04.2012 ß.)
 
3. საქართველოს კანონი
"კომერციული ბანკების საქმიანობის შესახებ" საქართველოს კანონში ცვლილების შეტანის თაობაზე
მუხლი 1. "კომერციული ბანკების საქმიანობის შესახებ" საქართველოს კანონში (პარლამენტის უწყებანი, ?003, 27.03.96, გვ. 15) შეტანილ იქნეს შემდეგი ცვლილება:
1. 41 მუხლს დაემატოს შემდეგი შინაარსის მე-3 პუნქტი:
"3. ეროვნული ბანკი უფლებამოსილია ნორმატიული აქტით განსაზღვროს კომერციული ბანკის მნიშვნელოვანი წილის მფლობელი აქციონერისა და ადმინისტრატორის შესაფერისობის დამატებითი კრიტერიუმები.".
2. მე-19 მუხლის მე-4 პუნქტი ჩამოყალიბდეს შემდეგი რედაქციით:
"4. კომერციულ ბანკს უფლება აქვს, შეიმუშაოს და ეროვნულ ბანკს  შესათანხმებლად წარუდგინოს მის მიერ კონკრეტული საბანკო მომსახურების გაწევისას ელექტრონული ხელმოწერის გამოყენების უსაფრთხოების პოლიტიკა. კომერციული ბანკის მიერ ეროვნულ ბანკთან შეთანხმებული კონკრეტული საბანკო მომსახურების გაწევისას ელექტრონული ხელმოწერის გამოყენების უსაფრთხოების პოლიტიკის საფუძველზე კონკრეტული საბანკო მომსახურების გაწევის დროს გამოყენებულ ელექტრონულ ხელმოწერას აქვს მატერიალურ დოკუმენტზე პირადი ხელმოწერის თანაბარი იურიდიული ძალა.".
3.  მე-20 მუხლის მე-3 პუნქტი ჩამოყალიბდეს შემდეგი რედაქციით:
"3. ამ მუხლის პირველი პუნქტის "ე1" ქვეპუნქტით გათვალისწინებული საბანკო მომსახურების განხორციელებამდე კომერციული ბანკი ვალდებულია ეროვნულ ბანკს შესათანხმებლად წარუდგინოს შესაბამისი საბანკო პროდუქტის აღწერა.".
მუხლი 2. ეს კანონი ამოქმედდეს გამოქვეყნებისთანავე.
საქართველოს პრეზიდენტი                                             მ. სააკაშვილი
თბილისი,
2012 წლის 10 აპრილი.
#6019-Iს

(ვებ პორტალი წწწ.მატსნე.გოვ.გე 30.04.2012 ß.)

4. საქართველოს კანონი
"მეწარმეთა შესახებ" საქართველოს კანონში ცვლილების შეტანის თაობაზე
მუხლი 1. "მეწარმეთა შესახებ" საქართველოს კანონის (საქართველოს პარლამენტის უწყებები, 1994, ??21-22, მუხ. 455) 51-ე მუხლის მე-3 და მე-4 პუნქტები ჩამოყალიბდეს შემდეგი რედაქციით:
"3. სააქციო საზოგადოება, რომლის აქციონერთა რაოდენობა 50-ზე მეტია, ვალდებულია აქციათა რეესტრი აწარმოოს დამოუკიდებელი რეგისტრატორის მეშვეობით, მასთან დადებული ხელშეკრულების საფუძველზე. თუ აქციონერთა რაოდენობა 50 ან 50-ზე ნაკლებია, საზოგადოებას შეუძლია აწარმოოს აქციათა რეესტრი თვითონ ან დამოუკიდებელი რეგისტრატორის მეშვეობით, გარდა "ფასიანი ქაღალდების ბაზრის შესახებ" საქართველოს კანონით განსაზღვრული ანგარიშვალდებული საწარმოსი, რომლის აქციათა რეესტრს უნდა აწარმოებდეს დამოუკიდებელი რეგისტრატორი.
4. სააქციო საზოგადოების აქციონერთა რეესტრი იწარმოება საქართველოს ეროვნული ბანკის მიერ მიღებული შესაბამისი წესების  მიხედვით.".
მუხლი 2. ეს კანონი ამოქმედდეს გამოქვეყნებისთანავე.
საქართველოს პრეზიდენტი      მ. სააკაშვილი
თბილისი,
2012 წლის 10 აპრილი.
#6021-Iს

(ვებ პორტალი წწწ.მატსნე.გოვ.გე 30.04.2012 ß.)

5. საქართველოს კანონი
"ფასიანი ქაღალდების ბაზრის შესახებ" საქართველოს კანონში ცვლილების შეტანის თაობაზე
მუხლი 1. "ფასიანი ქაღალდების ბაზრის შესახებ" საქართველოს კანონში (საქართველოს საკანონმდებლო მაცნე, ?1(8), 1999 წელი, მუხ. 1) შეტანილ იქნეს შემდეგი ცვლილება:
1. მე-2 მუხლის:
ა) 36-ე პუნქტი ჩამოყალიბდეს შემდეგი რედაქციით:
"36. საჯარო ფასიანი ქაღალდები - იმ კლასის ფასიანი ქაღალდები, რომლებიც განთავსდა საჯარო შეთავაზების გზით ან/და დაშვებულია სავაჭროდ საფონდო ბირჟაზე;";
ბ) 52-ე პუნქტი ამოღებულ იქნეს.
2. მე-9 მუხლის პირველი პუნქტი ჩამოყალიბდეს შემდეგი რედაქციით:
"1. ანგარიშვალდებულ საწარმოდ (საჯარო ფასიანი ქაღალდების ემიტენტად) მიიჩნევა "მეწარმეთა შესახებ" საქართველოს კანონის შესაბამისად დაფუძნებული იურიდიული პირი, რომელსაც გამოშვებული აქვს საჯარო ფასიანი ქაღალდები (გარდა სრულად დაფარული სასესხო ფასიანი ქაღალდებისა).".
3. მე-10 მუხლის მე-3-მე-5 პუნქტები ჩამოყალიბდეს შემდეგი რედაქციით:
"3. ემიტენტი, რომელიც არის ანგარიშვალდებული საწარმო, ვალდებულია მისი ანგარიშვალდებულ საწარმოდ მიჩნევიდან 60 დღის ვადაში შეარჩიოს ფასიანი ქაღალდების რეგისტრატორი, დადოს მასთან წერილობითი ხელშეკრულება და ხელშეკრულების დადებიდან არა უგვიანეს 15 დღისა გადასცეს მას ფასიანი ქაღალდების რეესტრი ან/და მის საწარმოებლად საჭირო ყველა დოკუმენტი და ინფორმაცია.
4. თუ ემიტენტი, რომელიც ვალდებულია ფასიანი ქაღალდების რეესტრი გადასცეს დამოუკიდებელ რეგისტრატორს, საქართველოს კანონმდებლობით განსაზღვრულ ვადაში არ შეარჩევს მას, რეგისტრატორს მას უნიშნავს საქართველოს ეროვნული ბანკი თავის მიერ დადგენილი წესით.
5. ამ მუხლის მე-3 პუნქტით გათვალისწინებულ შემთხვევაში ემიტენტმა 7 დღის ვადაში უნდა შეატყობინოს საქართველოს ეროვნულ ბანკს ფასიანი ქაღალდების რეგისტრატორის შერჩევისა და მასთან ხელშეკრულების დადების შესახებ. შეტყობინებაში მითითებული უნდა იყოს შემდეგი ინფორმაცია:
ა) ემიტენტის სახელწოდება (დასახელება), იურიდიული მისამართი;
ბ) ფასიანი ქაღალდების რეგისტრატორის ვინაობა;
გ) ფასიანი ქაღალდების რეგისტრატორთან ხელშეკრულების დადებისა და ამოქმედების თარიღები;
დ) ემიტენტის მიერ გამოშვებული ფასიანი ქაღალდების ყოველი კლასი, თითოეული კლასით გათვალისწინებული ფასიანი ქაღალდების რაოდენობის მითითებით;
ე) ემიტენტის მმართველი ორგანოს ყველა წევრის, ხოლო თუ იგი საწარმო არ არის - აღმასრულებელი ორგანოს თანამდებობის პირების სახელი, გვარი, თანამდებობა;
ვ) მარეგისტრირებელი ორგანოს დასახელება, რეგისტრაციის თარიღი და საიდენტიფიკაციო კოდი.".
მუხლი 2. ეს კანონი ამოქმედდეს გამოქვეყნებისთანავე.
საქართველოს პრეზიდენტი         მ. სააკაშვილი
თბილისი,
2012 წლის 10 აპრილი.
#6022-Iს

(ვებ პორტალი წწწ.მატსნე.გოვ.გე 30.04.2012 ß.)

6. საქართველოს მთავრობის დადგენილება #140
2012 წლის 12 აპრილი
ქ. თბილისი
ცალკეულ შემთხვევებში დღგ-ით დაბეგვრის და დღგ-ის თანხის ბიუჯეტში გადახდის წესის დამტკიცების შესახებ
მუხლი 1. საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 1761 მუხლის მე-4 ნაწილის შესაბამისად, დამტკიცდეს ცალკეულ შემთხვევებში დღგ-ით დაბეგვრის და დღგ-ის თანხის ბიუჯეტში გადახდის თანდართული წესი.
მუხლი 2. ამ დადგენილების მოქმედება არ გავრცელდეს მის ამოქმედებამდე საქართველოს იუსტიციის სამინისტროს მმართველობის სფეროში შემავალი საჯარო სამართლის იურიდიული პირის - აღსრულების ეროვნული ბიუროს მიერ გამოცხადებულ აუქციონებზე.
მუხლი 3. დადგენილება ამოქმედდეს 2012 წლის 1 მაისიდან.
პრემიერ-მინისტრი    ნ. გილაური
ცალკეულ შემთხვევებში დღგ-ით დაბეგვრის და დღგ-ის თანხის ბიუჯეტში გადახდის წესი
    მუხლი 1. ზოგადი დებულებანი
1. ეს წესი განსაზღვრავს ამ მუხლის მე-2 პუნქტით გათვალისწინებულ შემთხვევაში დღგ-ით დაბეგვრის და დღგ-ის თანხის ბიუჯეტში გადახდის პირობებსა და პროცედურებს.
2. საგადასახადო დავალიანების გადახდევინების უზრუნველყოფის ღონისძიების ფარგლებში ან სხვა ფულადი ვალდებულების (გარდა სისხლის სამართლის და ადმინისტრაციული წესით დაკისრებული სანქციებისა) გადახდევინების მიზნით საქონლის აუქციონის, პირდაპირი მიყიდვის ან სხვა წესით რეალიზაცია იბეგრება დღგ-ით ამ წესის შესაბამისად.
3. ამ მუხლის მე-2 პუნქტით გათვალისწინებულ შემთხვევაში:
ა) დღგ-ის გადამხდელად ითვლება პირი, რომლის საქონლის რეალიზაციაც ხდება საგადასახადო დავალიანების გადახდევინების უზრუნველყოფის ღონისძიების ფარგლებში ან სხვა ფულადი ვალდებულების (გარდა სისხლის სამართლის და ადმინისტრაციული წესით დაკისრებული სანქციებისა) გადახდევინების მიზნით, აუქციონის, პირდაპირი მიყიდვის ან სხვა წესით, მხოლოდ ამ ოპერაციაზე, დღგ-ის გადამხდელად რეგისტრაციის ვალდებულების გარეშე;
ბ) საქონლის სარეალიზაციო ფასი (მყიდველის მიერ გადახ-დილი/გადასახდელი საკომპენსაციო თანხა) მოიცავს დღგ-ის თანხას;
გ) ამ ოპერაციაზე დარიცხული დღგ-ის თანხის ამ პუნქტის "ა" ქვეპუნქტით გათვალისწინებული პირის (საქონლის მესაკუთრის) სახელით ბიუჯეტში გადახდას უზრუნველყოფს საქონლის რეალიზაციის განმახორციელებელი უფლებამოსილი პირი;
დ) არ ვრცელდება საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 168-ე მუხლის მოქმედება;
ე) დღგ-ით არ იბეგრება:
ე.ა) საცხოვრებელი ბინის/სახლის რეალიზაცია;
ე.ბ) მიწის ნაკვეთის რეალიზაცია;
ე.გ) საგარეო-ეკონომიკური საქმიანობის ეროვნული სასაქონლო ნომენკლატურის 8703 კოდში აღნიშნული მსუბუქი ავტომობილის რეალიზაცია;
ე.დ) იმ ფიზიკური პირის საკუთრებაში არსებული ქონების რეალიზაცია, რომელიც არ ითვლება მეწარმე ფიზიკურ პირად.
4. მეწარმე ფიზიკურ პირად ითვლება:
ა) ინდივიდუალური მეწარმე - ფიზიკური პირი, თუ ის "მეწარმეთა შესახებ" საქართველოს კანონის მე-2 მუხლის მიხედვით არის ინდივიდუალური მეწარმე;
ბ) ფიზიკური პირი, თუ ის ახორციელებს "მეწარმეთა შესახებ" საქართველოს კანონის პირველი მუხლის მე-3 პუნქტით განსაზღვრულ საქმიანობას.
5. საქონლის რეალიზაციის განმახორციელებელი უფლებამოსილი პირი ამ მუხლის მე-4 პუნქტით გათვალისწინებულ ინფორმაციას იღებს:
ა) ინდივიდუალური მეწარმის შემთხვევაში - საჯარო რეესტრის ეროვნული სააგენტოს მეშვეობით;
ბ) სხვა დანარჩენი მეწარმე ფიზიკური პირის შემთხვევაში - შემოსავლების სამსახურის მეშვეობით.
    მუხლი 2. ცალკეულ შემთხვევებში დღგ-ით დაბეგვრა
1. ამ წესის პირველი მუხლის მე-2 პუნქტით გათვალისწინებულ შემთხვევაში, საქონლის რეალიზაციის განმახორციელებელ უფლებამოსილ პირს ამ ოპერაციაზე დარიცხული დღგ-ის თანხის ბიუჯეტში გადახდა და საგადასახადო ორგანოში ინფორმაციის წარდგენა ევალება:
ა) საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 242-ე მუხლის შესაბამისად, საგადასახადო დავალიანების გადახდევინების უზრუნველყოფის ღონისძიების ფარგლებში საქონლის აუქციონის ან პირდაპირი მიყიდვის წესით რეალიზაციისას, რომელიც მოიცავს:
ა.ა) მოვალის საგადასახადო გირავნობით/იპოთეკით დატვირთული და ყადაღადადებული ქონების აუქციონის წესით რეალიზაციას საქართველოს იუსტიციის სამინისტროს მმართველობის სფეროში შემავალი საჯარო სამართლის იურიდიული პირის - აღსრულების ეროვნული ბიუროს მიერ;
ა.ბ) ყადაღადადებული მალფუჭებადი საქონლის აუქციონის ან პირდაპირი მიყიდვის წესით რეალიზაციას საგადასახადო ორგანოს მიერ;
ბ) სხვა ფულადი ვალდებულების (გარდა სისხლის სამართლის და ადმინისტრაციული წესით დაკისრებული სანქციებისა) გადახდევინების მიზნით საქონლის აუქციონის, პირდაპირი მიყიდვის ან სხვა წესით რეალიზაციისას, რომელიც მოიცავს შემდეგ შემთხვევებს:
ბ.ა) გირავნობის საგნის რეალიზაცია საქართველოს სამოქალაქო კოდექსის შესაბამისად;
ბ.ბ) იპოთეკით დატვირთული უძრავი ნივთის რეალიზაცია საქართველოს სამოქალაქო კოდექსის შესაბამისად;
ბ.გ) ქონების რეალიზაცია "სააღსრულებო წარმოებათა შესახებ" საქართველოს კანონის შესაბამისად;
გ) სხვა ნებისმიერ შემთხვევაში საქონლის რეალიზაციისას, თუ აღნიშნული რეალიზაცია ხორციელდება საგადასახადო დავალიანების გადახდევინების უზრუნველყოფის ღონისძიების ფარგლებში ან სხვა ფულადი ვალდებულების (გარდა სისხლის სამართლის და ადმინისტრაციული წესით დაკისრებული სანქციებისა) გადახდევინების მიზნით აუქციონის, პირდაპირი მიყიდვის ან სხვა წესით.
2. ამ წესის პირველი მუხლის მე-2 პუნქტით გათვალისწინებულ შემთხვევაში, საქონლის რეალიზაციის განმახორციელებელი უფლებამოსილი პირი ვალდებულია:
ა) დაადგინოს:
ა.ა) ექვემდებარება თუ არა ეს ოპერაცია დღგ-ით დაბეგვრას ამ წესის შესაბამისად;
ა.ბ) ითვლება თუ არა პირი (საქონლის მესაკუთრე) მეწარმე ფიზიკურ პირად, თუ ხორციელდება ფიზიკური პირის ქონების რეალიზაცია;
ბ) დასაბეგრი ოპერაციის განხორციელების თვის მომდევნო თვის 15 რიცხვამდე უზრუნველყოს:
ბ.ა) პირის (საქონლის მესაკუთრის) სახელით დღგ-ის თანხის ბიუჯეტში გადახდა;
ბ.ბ) საგადასახადო ორგანოში ინფორმაციის წარდგენა, დანართის შესაბამისად.
3. საქართველოს საგადასახადო კოდექსის ან "სააღსრულებო წარმოებათა შესახებ" საქართველოს კანონის შესაბამისად საქონლის რეალიზაციისას დასაბეგრი ოპერაციის განხორციელების დროდ ითვლება, შესაბამისად - განკარგულების ან სერტიფიკატის გამოცემის მომენტი.
4. საქონლის რეალიზაციის განმახორციელებელი უფლებამოსილი პირის მიერ ამ წესით დადგენილი ვალდებულებების დარღვევის შემთხვევაში მას დაეკისრება საქართველოს საგადასახადო კანონმდებლობით გათვალისწინებული პასუხისმგებლობა.
5. საგადასახადო დავალიანების გადახდევინების უზრუნველყოფის ღონისძიების ფარგლებში ან სხვა ფულადი ვალდებულების (გარდა სისხლის სამართლის და ადმინისტრაციული წესით დაკისრებული სანქციებისა) გადახდევინების მიზნით საქონლის აუქციონის, პირდაპირი მიყიდვის ან სხვა წესით რეალიზაციისას:
ა) საქონლის მესაკუთრეს ამ ოპერაციაზე არ ეკისრება დღგ-ის თანხის ბიუჯეტში გადახდისა და დღგ-ის დეკლარაციის საგადასახადო ორგანოში წარდგენის ვალდებულება, თუ საქონლის რეალიზაციას ახორციელებს ის პირი, რომელიც არ არის სარეალიზაციო საქონლის მესაკუთრე;
ბ) ეს ოპერაცია არ იბეგრება ამ წესის შესაბამისად, თუ საქონლის რეალიზაციას ახორციელებს ის პირი, რომელიც სარეალიზაციო საქონლის მესაკუთრეა.
    მუხლი 3. ცალკეულ შემთხვევებში გადახდილი დღგ-ის დარიცხვა და ჩათვლა
1. ამ წესის პირველი მუხლის მე-2 პუნქტით გათვალისწინებულ შემთხვევაში, საქონლის რეალიზაციის განმახორციელებელი უფლებამოსილი პირის მიერ დღგ-ის თანხის ბიუჯეტში გადახდა ითვლება პირის (საქონლის მესაკუთრის) მიერ დღგ-ის დეკლარირებად გადახდის შესაბამისი ოდენობით და აღნიშნული თანხის დარიცხვის საფუძველია.
2. ამ წესის პირველი მუხლის მე-2 პუნქტით გათვალისწინებულ შემთხვევაში, დასაბეგრ ოპერაციაზე დღგ-ის ჩათვლის დოკუმენტს წარმოადგენს მყიდველის მიერ საქონლის შეძენის დამადასტურებელი შესაბამისი დოკუმენტი, რომელშიც მითითებული უნდა იყოს საქონლის შესაძენად გადახდილი თანხის ოდენობა (სარეალიზაციო ფასი). ჩათვლის დოკუმენტში დღგ-ის თანხის ოდენობა უნდა მიეთითოს ცალკე.
3. ამ მუხლის მე-2 პუნქტში აღნიშნული ჩათვლის დოკუმენტებია:
ა) "სააღსრულებო წარმოებათა შესახებ" საქართველოს კანონის 75-ე მუხლის შესაბამისად გამოცემული განკარგულება, შეძენილ ქონებაზე საკუთრების უფლების შესახებ;
ბ) "საგადასახადო კონტროლის განმახორციელებელი პირის შერჩევისა და საგადასახადო კონტროლის განხორციელების, მიმდინარე კონტროლის პროცედურების ჩატარების, სასაქონლო-მატერიალურ ფასეულობათა ჩამოწერის, საგადასახადო დავალიანების გადახდევინების უზრუნველყოფის ღონისძიებების განხორციელების, სამართალდარღვევათა საქმისწარმოების წესის დამტკიცების თაობაზე" საქართველოს ფინანსთა მინისტრის 2010 წლის 31 დეკემბრის ?994 ბრძანებით დამტკიცებული წესის 55-ე მუხლის შესაბამისად, მალფუჭებადი საქონლის საკუთრების დამადასტურებელი სერტიფიკატი;
გ) სხვა დოკუმენტი, რომელიც აკმაყოფილებს ამ მუხლის მე-2 პუნქტში აღნიშნულ მოთხოვნებს და რომლითაც შესაძლებელია ამ ოპერაციის მონაწილე მხარეთა იდენტიფიცირება, აქვს თარიღი და მოიცავს რეალიზებული საქონლის ჩამონათვალსა და ღირებულებას.

მაგალითი:

საჯარო სამართლის იურიდიულმა პირმა - აღსრულების ეროვნულმა ბიურომ (შემდგომში - ბიურო) აუქციონის წესით განახორციელა ფიზიკური პირის, ლაშა ბერიძის კუთვნილი ტრაქტორის რეალიზაცია 2012 წლის 12 აპრილს 11 800 ლარად.
მეწარმეთა და არასამეწარმეო (არაკომერციული) იურიდიული პირების რეესტრიდან მიღებული ინფორმაციის შესაბამისად, დადგენილია, რომ ლაშა ბერიძე არის ინდივიდუალური მეწარმე.

მოცემულ პირობებში:

ვინაიდან, ლაშა ბერიძე ინდივიდუალური მეწარმეა და არ განხორციელებულა ამ წესის პირველი მუხლის მე-3 პუნქტის "ე" ქვეპუნქტით გათვალისწინებული საქონლის რეალიზაცია, ბიურო ვალდებულია საკომპენსაციო თანხიდან გამოყოს დღგ-ის თანხა 1800 ლარის (11800*18/118) ოდენობით და ლაშა ბერიძის სახელით ბიუჯეტში გადაიხადოს 2012 წლის 15 მაისამდე, შესაბამის სახაზინო კოდზე.

დანართი
საგადასახადო დავალიანების გადახდევინების უზრუნველყოფის ღონისძიების ფარგლებში ან სხვა ფულადი ვალდებულების (გარდა სისხლის სამართლის და ადმინისტრაციული წესით დაკისრებული სანქციებისა) გადახდევინების მიზნით საქონლის აუქციონის, პირდაპირი მიყიდვის ან სხვა წესით რეალიზაციის შემთხვევებში დღგ-ის შესახებ ინფორმაცია
 
1. დასაბეგრი ოპერაციის განხორციელების პერიოდი:
 
                                                წელი…………. თვე…………

2. ---------------------------------------------
საქონლის რეალიზაციის განმახორციელებელი უფლებამოსილი პირის დასახელება

                                       
3. საიდენტიფიკაციო ნომერი

4. დასაბეგრი ოპერაციის მონაცემები:

?


    საქონლის მესაკუთრის დასახელება    საქონლის მესაკუთრის საიდენტი-ფიკაციო ნომერი    რეალიზე-ბული საქონლის სახეობა    რეალიზე-ბული საქონლის რაოდენობა    საქონ-ლის რეალი-ზაციის თარიღი    საქონლის სარეალი-ზაციო ფასი    დღგ-ის
თანხა
1    2    3    4    5    6    7    8
                           
                           
                           
ჯამი   

ინფორმაციის უტყუარობასა და სისრულეს ვადასტურებ:

საქონლის რეალიზაციის განმახორციელებელი უფლებამოსილი პირი (უფლებამოსილი წარმომადგენელი)         ------------         ------------
                            (სახელი, გვარი)         (ხელმოწერა)

(ვებ პორტალი წწწ.მატსნე.გოვ.გე 18.04.2012 ß.)

7. საქართველოს ფინანსთა მინისტრის ბრძანება #121
2012 წლის 18 აპრილი
ქ. თბილისი
"გადასახადების ადმინისტრირების შესახებ"  საქართველოს ფინანსთა მინისტრის 2010 წლის 31დეკემბრის ?996 ბრძანებაში ცვლილების შეტანის შესახებ
"ნორმატიული აქტების შესახებ" საქართველოს კანონის მე-20 მუხლის მე-4 პუნქტის შესაბამისად, ვბრძანებ:
მუხლი 1. "გადასახადების ადმინისტრირების შესახებ" საქართველოს ფინანსთა მინისტრის 2010 წლის 31 დეკემბრის ?996 ბრძანებით (სსმ, ვებგვერდი, 06011103.01.11) დამტკიცებულ ინსტრუქციაში შეტანილ იქნეს შემდეგი ცვლილება:
1.  დაემატოს შემდეგი შინაარსის 861 მუხლი:
     "მუხლი 861. აქციზისგან გათავისუფლება საერთაშორისო ხელშეკრულებების შესაბამისად
1. საქართველოს პარლამენტის მიერ რატიფიცირებული და ძალაში შესული საერთაშორისო ხელშეკრულების შესაბამისად საგადასახადო შეღავათებით (აქციზისგან გათავისუფლება) სარგებლობისათვის ხელშეკრულების შესაბამისად განსახორციელებელი პროგრამის/პროექტის დამფინანსებელი (დონორი) მხარის მიერ შემოსავლების სამსახურში ინფორმაციის წარდგენა და აღნიშნული ინფორმაციის რეესტრში ასახვის პორობები განისაზღვრება ამ ბრძანების 71-ე მუხლის პირველი, მე-3 და მე-4 პუნქტებით დადგენილი წესის შესაბამისად.
2. პროგრამის/პროექტის ფარგლებში აქციზური საქონლის/მომსახურების შეძენისას, საქონლის მიმწოდებელი (გამყიდველი) ან/და მომსახურების გამწევი, რომელიც საქართველოს საგადასახადო კოდექსის შესაბამისად წარმოადგენს აქციზის გადამხდელს, ვალდებულია გადაამოწმოს რეესტრში პირის საგადასახადო შეღავათებით სარგებლობის უფლება. აქციზისგან გათავისუფლების შემთხვევაში საგადასახადო ანგარიშ-ფაქტურაში აქციზის თანხის აღმნიშვნელ სტრიქონზე მიეთითება "0" (ნული).
3. პროგრამის/პროექტის ფარგლებში აქციზური საქონლის/მომსახურების შეძენისას გადახდილი აქციზის დაბრუნების მიზნით, საგადასახადო შეღავათით მოსარგებლე პირის მიერ საგადასახადო ორგანოს წარედგინება განაცხადი დანართი ?IV-101 შესაბამისად, რომელსაც თან უნდა დაერთოს შეძენილ საქონელზე/მომსახურებაზე გამოწერილი საფ-ების პირველი ეგზემპლარები.
4. საგადასახადო შეღავათით მოსარგებლე პირის მიერ განაცხადი საგადასახადო ორგანოს წარედგინება დასაბეგრი ოპერაციის განხორციელების შემდგომ.
5. საგადასახადო ორგანო განიხილავს საგადასახადო შეღავათით მოსარგებლე პირის მიერ წარდგენილ განაცხადს და:
ა) ხარვეზის არარსებობის შემთხვევაში, განაცხადის წარდგენიდან 1 (ერთი) თვის ვადაში უზრუნველყოფს თანხის დაბრუნებას საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 63-ე მუხლით დადგენილი წესით;
ბ) ხარვეზის არსებობის შემთხვევაში, აღნიშნულის თაობაზე 3 დღის განმავლობაში წერილობით ატყობინებს განაცხადის წარმდგენ პირს და განუსაზღვრავს 15-დღიან ვადას ხარვეზის აღმოსაფხვრელად.
6. ხარვეზის დადგენისას ამ მუხლის მე-5 პუნქტის "ა" ქვეპუნქტში აღნიშნული ვადის დენა შეჩერებულად ითვლება პირის მიერ ხარვეზის აღმოფხვრამდე ან შეტყობინებაში განსაზღვრული ვადის ამოწურვამდე.
7. ამ მუხლის მე-5 პუნქტის "ა" ქვეპუნქტში აღნიშნულ ვადაში, საგადასახადო ორგანოს მიერ მოთხოვნის დაუკმაყოფილებლობის შემთხვევაში, განაცხადი შესაძლებელია წარდგენილ იქნეს განმეორებით.
8. განაცხადის მიხედვით აქციზის თანხის დაბრუნება ხდება განმცხადებლის მიერ მითითებულ საბანკო ანგარიშებზე.".
2. ინსტრუქციას დაემატოს დანართი ?IV-101 - "განაცხადი გადახდილი აქციზის დაბრუნების თაობაზე" თანდართული ფორმით.
მუხლი 2. ეს ბრძანება ამოქმედდეს გამოქვეყნებისთანავე.
დ. გვინდაძე
"დანართი ?IV-101
-----------------------------------------
(საგადასახადო ორგანოს დასახელება)
----------------------------------------------
(გადასახადის გადამხდელის დასახელება)
-------------------------------------
საიდენტიფიკაციო ნომერი

განაცხადი
გადახდილი აქციზის დაბრუნების თაობაზე

საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 194-ე მუხლის მე-7 ნაწილის თანახმად, გთხოვთ, დაგვიბრუნოთ პროგრამის/პროექტის ფარგლებში შეძენილ საქონელზე/მომსახურებაზე გადახდილი აქციზის თანხები შემდეგ საბანკო ანგარიშზე:
------------------------------
(ბანკის დასახელება და რეკვიზიტები)
-----------------------------
(ანგარიშის ნომერი)


დანართი:

საგადასახადო ანგარიშ-ფაქტურების         -------        რაოდენობა
საგადასახადო ანგარიშ-ფაქტურები         -------         გვერდზე
                       
                                განმცხადებლის ხელმოწერა ---------------------------------------

                                                                                        (თარიღი)"


(ვებ პორტალი წწწ.მატსნე.გოვ.გე 25.04.2012 ß.)

8. საქართველოს ფინანსთა მინისტრის ბრძანება #122
2012 წლის 18 აპრილი
ქ. თბილისი
,,გადასახადების ადმინისტრირების შესახებ" საქართველოს ფინანსთა მინისტრის 2010 წლის 31 დეკემბრის ?996 ბრძანებაში ცვლილების შეტანის შესახებ
,,ნორმატიული აქტების შესახებ" საქართველოს კანონის მე-20 მუხლის მე-4 პუნქტის შესაბამისად, ვბრძანებ:
მუხლი 1. ,,გადასახადების ადმინისტრირების შესახებ" საქართველოს ფინანსთა მინისტრის 2010 წლის 31 დეკემბრის ?996 ბრძანებით (სსმ, ვებგვერდი 060111, 3.01.11) დამტკიცებული ინსტრუქციის:
1. ?II-06 დანართით დამტკიცებული "გადახდის წყაროსთან დაკავებული გადასახადის დეკლარაციის'':
ა) III ნაწილი ჩამოყალიბდეს თანდართული რედაქციით;
ბ) დეკლარაციის დანართი "ა" - "საანგარიშო პერიოდში განხორციელებული განაცემები" ჩამოყალიბდეს თანდართული რედაქციით;
 გ) დეკლარაციის დანართი "ბ"-ს შემდეგ დაემატოს დეკლარაციის დანართი "გ" - "დაქირავებულ ფიზიკურ პირებზე დაბრუნებული გადახდის წყაროსთან დაბეგრილი და დეკლარირებული საშემოსავლო გადასახადი, რომელიც ექვემდებარება აღდგენას" თანდართული რედაქციით.
2. 38-ე მუხლის:
ა) მე-6 პუნქტის:
ა.ა) "გ" ქვეპუნქტი ჩამოყალიბდეს შემდეგი რედაქციით:
"გ) მე-18 უჯრაში - რეზიდენტ ფიზიკური პირებისათვის გადახდილი როიალტი;";
ა.ბ) "კ" ქვეპუნქტი ჩამოყალიბდეს შემდეგი რედაქციით:
"კ) 25-ე უჯრაში - 22-ე უჯრაში ასახული თანხის ის ნაწილი რომელიც გადახდის წყაროსთან ექვემდებარება 10%-იან დაბეგვრას ??????????? ???????????? ???????? 134-? ?????? ??????? ??????? "?" ?????????? შესაბამისად;";
ა.გ) "ჟ" ქვეპუნქტი ჩამოყალიბდეს შემდეგი რედაქციით:
"ჟ) 31-ე უჯრაში -28-ე უჯრაში ასახული თანხის ის ნაწილი, რომელიც ექვემდებარება 10%-იანი განაკვეთით დაბეგვრას;";
ა.დ) "ფ" ქვეპუნქტი ჩამოყალიბდეს შემდეგი რედაქციით:
"ფ) 36-ე უჯრაში - ფიზიკურ პირთა რიცხოვნობა, რომელზეც გაცემულია მე-16 უჯრაში ასახული თანხა;";
ა.ე) "შ" ქვეპუნქტის შემდეგ დაემატოს შემდეგი შინაარსის "ჩ"-"ძ" ქვეპუნქტები:
"ჩ) 42-ე უჯრაში - ნაღდი ფულის ნაშთი თვის ბოლოსათვის;
ც) 43-ე უჯრაში - საქვეანგარიშოდ გაცემული თანხა;
ძ) 44-ე უჯრაში - პირთა რაოდენობა რომელზეც გაცემულია 43-ე უჯრაში ასახული თანხა.";
 ბ) მე-7 პუნქტი ჩამოყალიბდეს შემდეგი რედაქციით:
"7. დეკლარაციის დანართი "ა"-ს უჯრებში მონაცემები აისახება უჯრების დასახელებების (შინაარსის) შესაბამისად, ამასთან:
ა) მე-3 სვეტში აისახება შემოსავლის მიმღებ პირთა (გარდა რეზიდენტი ფიზიკური და იურიდიული პირებისა) დასახელება;
ბ) მე-4 სვეტში აისახება ანაზღაურების გაცემის კონკრეტული თარიღი, ამასთან ხელფასის არაფულადი ფორმით ანაზღაურებისას ანაზღაურების გაცემის თარიღად ჩაითვლება თვის ბოლო რიცხვი;
გ) მე-5 სვეტში აისახება განაცემის სახე (ხელფასი, დივიდენდი, პროცენტი, ნივთ-მოგება, მომსახურების ანაზღაურება, სტიპენდია, ამხანაგობის დასაბეგრი მოგების (შემოსავლის) წილის მფლობელზე, რომელიც არ არის რეგისტრირებული გადასახადის გადამხდელად საგადასახადო ორგანოში, გაცემული მისი წილის შესაბამისი შემოსავალი და სხვა);
დ) მე-6 სვეტში აისახება განაცემის ოდენობა (თანხა);
ე) მე-7 სვეტში აისახება შეღავათის ოდენობა (თანხა);
ვ) მე-8 სვეტში აისახება წყაროსთად დასაკავებელი გადასახადის განაკვეთი;   
ზ) მე-9 სვეტის ჯამი უნდა შეესაბამებოდეს დეკლარაციის III ნაწილის 26-ე და 34-ე უჯრებში ასახული თანხების ჯამს.'';
გ) მე-8 პუნქტის შემდეგ დაემატოს შემდეგი შინაარსის მე-9 პუნქტი:
"9. დეკლარაციის დანართი "გ"-ში აისახება გადახდის წყაროსთან ხელფასის სახით მიღებულ შემოსავლებზე შეღავათის გამოყენების უფლების ფაქტობრივად დადგენით დაქირავებულ ფიზიკურ პირებზე დაბრუნებული გადახდის წყაროსთან დაბეგრილი და დეკლარირებული საშემოსავლო გადასახადი, რომელიც ექვემდებარება აღდგენას, ფიზიკურ პირ(ებ)ზე თანხის დაბრუნების თვის ბოლო რიცხვის მდგომარეობით.".
მუხლი 2. ეს ბრძანება ამოქმედდეს 2012 წლის 1 მაისიდან.
დ. გვინდაძე
 ნაწილი III
განაცემის დასახელება        თანხა (ლარი)
დაქირავებით მომუშავე ფიზიკურ პირებზე ხელფასის/სარგებლის (ფულადი, ნატურალური) სახით გაცემული ანაზღაურება. მათ შორის:     16     
ექვემდებარება გადახდის წყაროსთან დაბეგვრას (შეღავათების გამოკლებით)     17     
რეზიდენტი ფიზიკური პირებისათვის გადახდილი როიალტი     18     
გადასახადის გადამხდელის მოწმობის არმქონე ფიზიკურ პირებზე გადახდის წყაროსთან დაბეგვრას დაქვემდებარებული განაცემები (გარდა პროცენტებისა)    19     
არადაქირავებულ ფიზიკურ პირებზე გაცემული თანხები, რომელიც არ უკავშირდება მომსახურების ანაზღაურებას და ამასთან, ექვემდებარება გადახდის წყაროსთან გადასახადის დაკავებას (გარდა დივიდენდებისა და ანაბრებზე გაცემული პროცენტებისა)    20     
ფიზიკურ პირებზე გაცემული დივიდენდები და გადახდის წყაროსთან დაბეგვრას დაქვემდებარებული პროცენტები    21     
მუდმივი დაწესებულების არმქონე არარეზიდენტ ფიზიკურ პირებზე გაწეული მომსახურებისათვის გაცემული ანაზღაურება, რომელიც ექვემდებარება გადახდის წყაროსთან დაბეგვრას (გარდა პროცენტებისა და დივიდენდისა), მათ შორის,    22     
 სსკ 134-ე მუხლის პირველი ნაწილის:     " გ" ქვეპუნქტით ( განაკვეთი 10%);    23     
     " დ" ქვეპუნქტით ( განაკვეთი 4%);    24     
     " ე" ქვეპუნქტით ( განაკვეთი 10%).    25     
გადახდის წყაროსთან დასაკავებელი საშემოსავლო გადასახადი (17,18,19,20,21,23,24,25 უჯრებში ასახული თანხების შესაბამისი საგადასახადო განაკვეთებზე ნამრავლის ჯამი)    26     
საწარმოებზე (ორგანიზაციებზე) გადახდის წყაროსთან დაბეგვრას დაქვემდებარებული განაცემები (შეღავათების ჩათვლით)    27     
საწარმოებზე (ორგანიზაციებზე) გადახდის წყაროსთან დაბეგვრას დაქვემდებარებული განაცემები (შეღავათების გამოკლებით), მათ შორის:     28     
ა)სსკ 134-ე მუხლის პირველი ნაწილის:     " გ" ქვეპუნქტით ( განაკვეთი 10%);    29     
     " დ" ქვეპუნქტით ( განაკვეთი 4%);    30     
     " ე" ქვეპუნქტით ( განაკვეთი 10%).    31     
ბ) გაცემული დივიდენდები (განაკვეთი 5 %)    32     
გ) პროცენტები (განაკვეთი 5 %)    33     
საწარომებისათვის (ორგანიზაციებისათვის) გადახდის წყაროსთან დასაკავებელი გადასახადი (29,30,31,32,33 უჯრებში ასახული თანხების შესაბამისი საგადასახადო განაკვეთებზე ნამრავლის ჯამი)    34     
ინფორმაციისათვის
გამოშვებული პროდუქციის (მომსახურების, შესრულებული სამუშაოს) ღირებულება    35     
ფიზიკურ პირთა რიცხოვნობა, რომლებზეც გაცემულია მე-16 უჯრაში ასახული თანხა    36     
არადაქირავებულ ფიზიკურ პირებზე გაცემული თანხები, რომელიც არ უკავშირდება მომსახურების ანაზღაურებას და არ ექვემდებარება გადახდის წყაროსთან დაბეგვრას    37     
ნაღდი ანგარიშსწორებით განხორციელებული ბრუნვა. მათ შორის:    38     
საკონტროლო-სალარო აპარატების საშუალებით    39     
მაქსიმალური ხელფასი    40     
მინიმალური ხელფასი    41     
ნაღდი ფულის ნაშთი თვის ბოლოსათვის    42     
საქვეანგარიშოდ გაცემული თანხა    43     
პირთა რაოდენობა რომელზეც გაცემულია 43-ე უჯრაში ასახული თანხა    44     

დეკლარაციის დანართი "ა"
საანგარიშო პერიოდში განხორციელებული განაცემები
        შემოსავლის მიმღებ პირთა დასახელება    გაცემის თარიღი    განაცემის სახე    განაცემის ოდენობა    შეღავათის ოდენობა    წყაროსთან დასაკავებელი გადასახადის განაკვეთი    გადასახადი (ლარი)
1    2    3    4    5    6    7    8    9
1    რეზიდენტ ფიზ.პირებზე განაცემები:                                    
    1.1     დაქირავებით მომუშავე ფიზიკური პირები                                   
                                           
                                           
    1.2     გადასახადის გადამხდელის მოწმობის არმქონე ფიზ.პირები, რომლებიც ეწევიან მომსახურებას                                   
                                           
                                           
    1.3    სხვა ფიზიკური პირები                                   
                                             
                                             
2    რეზიდენტ საწარმოებზე(ორგანიზაციებზე) განაცემები:                                    
                                             
                                             
3    არარეზიდენტებზე განაცემები:                                    
    3.1    ოფშორულ ქვეყნებში რეგისტრირებული პირები                                   
                                            
                                            
    3.2    საქართველოში მუდმივი დაწესებულების არმქონე სხვა არარეზიდენტი იურიდიული პირები                                   
                                           
                                           
    3.3    საქართველოში მუდმივი დაწესებულების არმქონე არარეზიდენტი ფიზიკური პირები                                   
                                           
                                           
 დეკლარაციის დანართი "გ"
დაქირავებულ ფიზიკურ პირებზე დაბრუნებული გადახდის წყაროსთან დაბეგრილი და დეკლარირებული
 საშემოსავლო გადასახადი, რომელიც ექვემდებარება აღდგენას
?    დაქირავებული ფიზიკური პირისათვის დაბრუნებული
 საშემოსავლო გადასახადის ოდენობა    დაკავების საანგარიშო
პერიოდი    დაბრუნების თარიღი

(ვებ პორტალი წწწ.მატსნე.გოვ.გე 25.04.2012 ß.)

9. საქართველოს ფინანსთა მინისტრის ბრძანება #125
2012 წლის 24 აპრილი
ქ. თბილისი
"გადასახადების ადმინისტრირების შესახებ" საქართველოს ფინანსთა მინისტრის 2010 წლის 31 დეკემბრის ?996 ბრძანებაში ცვლილების შეტანის თაობაზე
"ნორმატიული აქტების შესახებ" საქართველოს კანონის მე-20 მუხლის მე-4 პუნქტის შესაბამისად, ვბრძანებ:
მუხლი    1. "გადასახადების ადმინისტრირების შესახებ" საქართველოს ფინანსთა მინისტრის 2010 წლის 31 დეკემბრის ?996 ბრძანებით (სსმ, ვებ პორტალი, 060111, 03.01.11) დამტკიცებული ინსტრუქციის 58-ე მუხლის მე-19 პუნქტი ჩამოყალიბდეს შემდეგი რედაქციით:
"19. საგადასახადო ორგანოს პასუხისმგებელი პირი ვალდებულია, იმპორტის სასაქონლო ოპერაციაში მოქცეული საქონლის სასაქონლო ოპერაცია დაამთავროს მხოლოდ გადასახადის გადამხდელის მიერ სასაქონლო ოპერაციის განხორციელების ადგილიდან საქონლის დასაწყობების ადგილამდე ამ მუხლით განსაზღვრული წესით შევსებული ნსაფ-ის წარმოდგენის შემდგომ, რასაც ადასტურებს თითოეული ნსაფ-ის მე-14 სტრიქონის გასწვრივ საგადასახადო ორგანოს შტამპის დასმით. ასევე ნსაფ-ის ცხრილის პირველი და მე-2 სტრიქონის მე-2 და მე-3 სვეტებში მიუთითებს საქონლის რაოდენობას ამ მუხლით განსაზღვრულ ზომის ერთეულში, ხოლო მე-10 სტრიქონში - სასაქონლო დეკლარაციის ნომერსა და გაცემის თარიღს. ასეთი წესით დადასტურებული    ნსაფ-ის    მეორე    ეგზემპლარი    რჩება    სასაქონლო ოპერაციის განხორციელების საგადასახადო ორგანოში.".
მუხლი 2. ეს ბრძანება ამოქმედდეს გამოქვეყნებისთანავე და მისი მოქმედება გავრცელდეს 2012 წლის 18 აპრილიდან წარმოშობილ სამართლებრივ ურთიერთობებზე.
მინისტრის მოვალეობის
შემსრულებელი         პ. პეტრიაშვილი

(ვებ პორტალი წწწ.მატსნე.გოვ.გე 26.04.2012 ß.)

10. საქართველოს ფინანსთა მინისტრის ბრძანება #128
2012 წლის 24 აპრილი
ქ. თბილისი
"საქართველოს ეკონომიკურ ტერიტორიაზე საქონლის გადაადგილებისა და გაფორმების შესახებ ინსტრუქციის დამტკიცების თაობაზე" საქართველოს ფინანსთა მინისტრის 2010 წლის 31 დეკემბრის ?993 ბრძანებაში ცვლილების შეტანის შესახებ
"ნორმატიული აქტების შესახებ" საქართველოს კანონის მე-20 მუხლის მე-4 პუნქტის შესაბამისად, ვბრძანებ:
მუხლი 1. "საქართველოს ეკონომიკურ ტერიტორიაზე საქონლის გადაადგილებისა და გაფორმების შესახებ ინსტრუქციის დამტკიცების თაობაზე" საქართველოს ფინანსთა მინისტრის 2010 წლის 31 დეკემბრის ?993 ბრძანებით (სსმ III, 31.12.10, ?172, მუხლი 2549) დამტკიცებულ ინსტრუქციაში შეტანილ იქნეს შემდეგი ცვლილება:
1.23-ე მუხლის:
ა) მე-2 და მე-3 პუნქტები ჩამოყალიბდეს შემდეგი რედაქციით:
"2. პირს უფლება აქვს შეავსოს დეკლარაცია, თუ:
ა) პირი დეკლარირებას ახორციელებს თავისი სახელით;
ბ) პირს გააჩნია შემოსავლების სამსახურის შესაბამის სერვერთან მიერთების შესაძლებლობა და აქვს დაშვება "AშYჩUDA"-ში.
3. პირის წარმომადგენელს უფლება აქვს შეავსოს დეკლარაცია, თუ:
ა) დეკლარაციის შევსება არ განეკუთვნება საგადასახადო ორგანოს ან სხვა პირის უფლებამოსილებას საქართველოს საგადასახადო კანონმდებლობის შესაბამისად;
ბ) წარმომადგენელს გააჩნია შემოსავლების სამსახურის შესაბამის სერვერთან მიერთების შესაძლებლობა და აქვს დაშვება AშYჩUDA-ში.";
ბ) მე-4 და მე-5 პუნქტები ამოღებულ იქნეს.
2. 25-ე მუხლის:
ა) პირველი პუნქტის:
ა.ა) "თ" ქვეპუნქტი ამოღებულ იქნეს;
ა.ბ) "ლ" ქვეპუნქტის შემდეგ დაემატოს შემდეგი შინაარსის "მ" ქვეპუნქტი:
"მ) იმპორტის გადასახდელების გადახდისაგან სრულად გათავისუფლებით სეს ესნ-ის 8703 სასაქონლო პოზიციაში შემავალი მსუბუქი ავტომობილის საქართველოს მოქალაქის მიერ დროებით შემოტანისას.";
ბ) მე-2 პუნქტის "გ" ქვეპუნქტი ამოღებულ იქნეს;
გ) მე-6 პუნქტი ჩამოყალიბდეს შემდეგი რედაქციით:
"6. გარანტია შეიძლება იყოს:
ა) ინდივიდუალური, რომლითაც უზრუნველყოფილია ერთი სასაქონლო ოპერაციის ან პროცედურის მიმართ ვალდებული პირის ან საწყობის ან თავისუფალი ვაჭრობის პუნქტის საქმიანობის ნებართვის მფლობელის პასუხისმგებლობა წარმოშობილ ან წარმოსაშობ ვალდებულებებზე;
ბ) საერთო, რომლითაც მუდმივად უზრუნველყოფილია:
ბ.ა) ორ ან მეტ სასაქონლო ოპერაციაზე ან პროცედურაზე წარმოშობილი ან წარმოსაშობი ვალდებულებები;
ბ.ბ) ორი ან მეტი საწყობის მფლობელის პასუხისმგებლობა წარმოშობილ ან წარმოსაშობ ვალდებულებებზე.";
ე) მე-8 პუნქტი ამოღებულ იქნეს.
3. 26-ე მუხლის:
ა) პირველი პუნქტის;
ა.ა) "თ" ქვეპუნქტი ამოღებულ იქნეს;
ა.ბ)"ლ" ქვეპუნქტის შემდეგ დაემატოს შემდეგი შინაარსის "მ" ქვეპუნქტი:
"მ) იმპორტის გადასახდელების გადახდისაგან სრულად გათავისუფლებით სეს ესნ-ის 8703 სასაქონლო პოზიციაში შემავალი მსუბუქი ავტომობილის საქართველოს მოქალაქის მიერ დროებით შემოტანისას - იმპორტის გადასახდელების შესაბამის თანხას, რომელიც გადაიხდევინებოდა დროებითი შემოტანის სასაქონლო დეკლარაციის რეგისტრაციის დღეს ამ საქონლის იმპორტში მოქცევისას.";
ბ) მე-3 პუნქტის "ბ" ქვეპუნქტი ჩამოყალიბდეს შემდეგი რედაქციით:
"ბ) დეკლარანტსა და საგადასახადო ორგანოს შორის საქონლის სატარიფო ღირებულების განსაზღვრაზე უთანხმოების დროს საქონლის გაშვებისას, ან იმ შემთხვევაში, როდესაც დეკლარანტი არ ეთანხმება კორექტირებული დეკლარაციის მონაცემებს, მაგრამ ითხოვს საქონლის დაუყოვნებლივ გაშვებას, ან საერთაშორისო საავიაციო ან საერთაშორისო საზღვაო რეისების განსახორციელებლად ბორტზე მისაწოდებელი საწვავის ან/და საპოხი საშუალებების ან ასეთი რეისების განხორციელების ას მგზავრებზე და ეკიპაჟის წევრებზე სარეალიზაციოდ განკუთვნილი სამომხმარებლო საქონლის იმპორტისას - არ უნდა იყოს გარანტიის წარდგენიდან 60 კალენდარულ დღეზე ნაკლები;";
გ) მე-3 პუნქტს დაემატოს შემდეგი შინაარსის "ვ" ქვეპუნქტი:
"ვ) საქართველოში მუდმივად საცხოვრებლად შემომსვლელი პირის მიერ საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 199-ე მუხლის "დ.ე" ქვეპუნქტით გათვალისწინებულ საქონელზე თავდებობის ხელშეკრულების წარდგენისას - არ უნდა იყოს მისი წარდგენიდან 6 თვეზე ნაკლები.";
დ) მე-4 პუნქტი ჩამოყალიბდეს შემდეგი რედაქციით:
"4. იმპორტის გადასახდელების გადახდისაგან ნაწილობრივ გათავისუფლებით საქონლის დროებითი შემოტანისას, ან იმპორტის გადასახდელების გადახდისაგან სრულად გათავისუფლებით სეს ესნ-ის 8703 სასაქონლო პოზიციაში შემავალი მსუბუქი ავტომობილის საქართველოს მოქალაქის მიერ დროებით შემოტანისას, ან შიდა გადამუშავებისას იმპორტის ან ექსპორტის გადასახდელების გადახდა უზრუნველყოფილი უნდა იყოს გარანტიით სასაქონლო ოპერაციაში საქონლის მოქცევის მთელი ვადის განმავლობაში.".
4. 27-ე მუხლის მე-4 პუნქტის:
ა)"ა" ქვეპუნქტი ჩამოყალიბდეს შემდეგი რედაქციით:
"ა) იმპორტის გადასახდელების გადახდისაგან ნაწილობრივ გათავისუფლებით დროებით შემოტანილი საქონლის ან საქართველოს მოქალაქის მიერ იმპორტის გადასახდელების გადახდისაგან სრულად გათავისუფლებით დროებით შემოტანილი სეს ესნ-ის 8703 სასაქონლო პოზიციაში შემავალი მსუბუქი ავტომობილის რეექსპორტით გატანისას სასაქონლო დეკლარაციის კონტროლიდან მოხსნა, ან სხვა სასაქონლო ოპერაციის განსაზღვრა ან საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 221-ე მუხლით განსაზღვრული განკარგვის ღონისძიების განხორციელება;";
ბ) "ე" ქვეპუნქტი ამოღებულ იქნეს.
5. 29-ე მუხლის:
ა) 101 პუნქტი ჩამოყალიბდეს შემდეგი რედაქციით:
"101. თუ დეკლარანტი ან მისი წარმომადგენელი საქონლის საქართველოს ეკონომიკურ ტერიტორიაზე შემოტანამდე ან ერთი მიმღების მისამართით გაგზავნილი, იმპორტის სასაქონლო ოპერაციისათვის განკუთვნილი საქონლის დანიშნულების ადგილზე წარდგენამდე თხოვნით მიმართავს გაფორმების ეკონომიკურ ზონას დეკლარაციის შევსების თაობაზე, სასაქონლო ოპერაციისათვის აუცილებელი დოკუმენტების წარდგენა შესაძლებელია ელექტრონულად ან დეკლარანტის მიერ ხელმოწერითა დ ბეჭდით (არსებობის შემთხვევაში) დამოწმებული ასლის სახით. ასეთ შემთხვევებში დოკუმენტები ინახება დეკლარანტთან, რომელიც ვალდებულია მოთხოვნისამებრ წარუდგინოს ისინი საგადასახადო ორგანოს.";
ბ) 101 პუნქტის შემდეგ დაემატოს შემდეგი შინაარსის 102 პუნქტი:
"102. თუ პირის მიერ სასაქონლო ოპერაციის განსაზღვრისას წარდგენილ დოკუმენტებში არსებული მონაცემები არასწორად აისახა დეკლარაციაში, პირს საქართველოს საგადასახადო კოდექსით გათვალისწინებული ჯარიმა არ დაეკისრება.".
6. 36-ე მუხლს დაემატოს შემდეგი შინაარსის მე-11 და მე-12 პუნქტები:
"11. საქართველოში მუდმივად საცხოვრებლად შემომსვლელი პირის მიერ საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 199-ე მუხლის "დ.ე" ქვეპუნქტით გათვალისწინებული საქონლის დეკლარირებისას, როდესაც საქართველოში მუდმივი საცხოვრებელი ადგილის დამადასტურებელი საბუთი არ არის წარდგენილი ან წარდგენილია ხარვეზით, საქონლის გაშვება შესაძლებელია განხორციელდეს თავდებობის ხელშეკრულების წარდგენისას. ამასთან, ხარვეზის გამოსწორების ვადა შეადგენს 6 თვეს.
12. საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 199-ე მუხლის "დ.დ" და "დ.ე" ქვეპუნქტებით გათვალისწინებული შეღავათები გავრცელდება იმ საქონელზეც, რომელიც გადაადგილდება სხვადასხვა სატრანსპორტო საშუალებით და დეკლარირდება სხვადასხვა დეკლარაციით, თუ საქონლის საერთო რაოდენობა და ღირებულება არ აღემატება აღნიშნული ქვეპუნქტებით განსაზღვრულ რაოდენობასა და ღირებულებას, ხოლო მისი შემოტანა და გამარტივებული დეკლარაციის წარდგენა განხორციელდა 90 კალენდარული დღის განმავლობაში.".
7. 65-ე მუხლის პირველი პუნქტი ჩამოყალიბდეს შემდეგი რედაქციით:
"1. საქონლის რეექსპორტის სასაქონლო ოპერაციის დასრულება დასტურდება:
ა) იმ შემთხვევაში, როდესაც ხორციელდება საწყობის, შიდა გადამუშავების ან დროებითი შემოტანის სასაქონლო ოპერაციებში მოქცეული საქონლის ან საქართველოს საქონლის რეექსპორტი - სათანადოდ გაფორმებული სასაქონლო დეკლარაციით ან ავტოსატრანსპორტო საშუალების დეკლარაციით;
ბ) 74-ე მუხლის "დ" ქვეპუნქტით გათვალისწინებულ საქონელზე - ფიზიკური პირის დეკლარაციით ან მოწმობით;
გ) სხვა შემთხვევებში - დანიშნულების პორტალის მიერ მოწმობის კონტროლიდან მოხსნით.".
8. 74-ე მუხლი ჩამოყალიბდეს შემდეგი რედაქციით:
    "მუხლი 74. დროებითი შემოტანის დეკლარირება
დროებითი შემოტანის სასაქონლო ოპერაციაში საქონლის დეკლარირება შესაძლებელია განხორციელდეს:
ა) სასაქონლო დეკლარაციით;
ბ) გამარტივებული დეკლარაციით;
გ) ავტოსატრანსპორტო საშუალების დეკლარაციით;
დ) იმპორტის გადასახდელებისაგან სრულად გათავისუფლებული საქონლის დროებითი შემოტანისას:
დ.ა) ფიზიკური პირის დეკლარაციით - ფიზიკური პირის ბარგით ან ხელბარგით გადაადგილებული საქონლის პორტალში დეკლარირებისას;
დ.ბ) მოწმობის გაცემით - უცხო ქვეყნის მოქალაქის/რეზიდენტის მიერ საქონლის ავტოსატრანსპორტო საშუალებით შემოტანისას.".
9. 77-ე მუხლის პირველ პუნქტს დაემატოს შემდეგი შინაარსის "ი1" ქვეპუნქტი:
"ი1) სეს ესნ-ის 8703 სასაქონლო პოზიციაში შემავალი, უცხო ქვეყნის ტერიტორიაზე რეგისტრირებული მსუბუქი ავტომობილი, რომელიც საქართველოს ეკონომიკურ ტერიტორიაზე შემოტანილია საქართველოს მოქალაქის მიერ და წარდგენილია გარანტია;".
მუხლი 2. ეს ბრძანება ამოქმედდეს გამოქვეყნებისთანავე.
მინისტრის მოვალეობის
შემსრულებელი    პ. პეტრიაშვილი

(ვებ პორტალი წწწ.მატსნე.გოვ.გე 26.04.2012 ß.)

11. საქართველოს ფინანსთა მინისტრის ბრძანება #129
2012 წლის 24 აპრილი
ქ. თბილისი
"გადასახადების ადმინისტრირების შესახებ" საქართველოს ფინანსთა მინისტრის 2010 წლის 31 დეკემბრის ?996 ბრძანებაში ცვლილების შეტანის თაობაზე
"ნორმატიული აქტების შესახებ" საქართველოს კანონის მე-20 მუხლის მე-4 პუნქტის შესაბამისად, ვბრძანებ:
 მუხლი 1. "გადასახადების ადმინისტრირების შესახებ" საქართველოს ფინანსთა მინისტრის 2010 წლის 31 დეკემბრის ?996 ბრძანებით (სსმ, ვებგვერდი 060111, 3.01.2011წ.) დამტკიცებულ ინსტრუქციაში შეტანილ იქნეს შემდეგი ცვლილება:
1. 78-ე მუხლს დაემატოს შემდეგი შინაარსის მე-15 პუნქტი:
"15. არამატერიალური ფორმის აქციზური მარკებით სავალდებულო ნიშანდებას ექვემდებარება მწარმოებლის მიერ ექსპორტისათვის განკუთვნილი და თავისუფალი ვაჭრობის პუნქტში მისაწოდებელი ადგილობრივი წარმოების ის საქონელი, რომლის აქციზური მარკით სავალდებულო ნიშანდება შერჩეული პირის მიერ ხორციელდება არამატერიალური ფორმის აქციზური მარკით.".
2. 78-ე მუხლის შემდეგ დაემატოს შემდეგი შინაარსის 781 მუხლი:
     "მუხლი 781. არააქციზური საქონლის სავალდებულო მარკირება
1. არააქციზური საქონლის სავალდებულო მარკირება ხორციელდება მატერიალური და არამატერიალური ფორმით. სავალდებულო მარკირების მომსახურებას ახორციელებს შერჩეული პირი.
 2.     მატერიალური    ან    არამატერიალური    ფორმით    სავალდებულო მარკირებას ექვემდებარება არაალკოჰოლური სასმელები (მათ შორის, მინერალური და მტკნარი წყლები). სავალდებულო მარკირებას დაქვემდებარებული არაალკოჰოლური სასმელების ნუსხა და თითოეული სასმელის სახეობაზე სავალდებულო მარკირების დაწყების თარიღი განისაზღვრება საქართველოს ფინანსთა მინისტრის ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტით.
3. არააქციზური საქონლის არამატერიალური ფორმით სავალდებულო მარკირებას ექვემდებარება მწარმოებლის მიერ ექსპორტისთვის განკუთვნილი და თავისუფალი ვაჭრობის პუნქტში მისაწოდებელი ადგილობრივი წარმოების სავალდებულო მარკირებას დაქვემდებარებული ის არაალკოჰოლური სასმელი, რომლის სავალდებულო მარკირება შერჩეული პირის მიერ ხორციელდება არამატერიალური ფორმით.
4. არააქციზური საქონლის სავალდებულო მარკირების ვალდებულება ეკისრება სავალდებულო მარკირებას დაქვემდებარებული საქონლის მწარმოებელს/იმპორტიორს.
5. ამ მუხლის მე-2 პუნქტით გათვალისწინებული საქონლის სავალდებულო მარკირება უნდა განხორციელდეს:
ა) მწარმოებლის მიერ საქართველოში წარმოებული საქონლის მიწოდების ან/და საწარმოს საწყობიდან სარეალიზაციოდ გატანის მომენტამდე;
ბ) მწარმოებლის მიერ დამკვეთის ნედლეულით საქართველოში წარმოებული საქონლის დამკვეთისათვის გადაცემის მომენტამდე;
გ) საქონლის იმპორტის განხორციელებამდე;
დ) საქონლის ექსპორტის განხორციელებამდე.
6. სავალდებულო მარკირებისაგან თავისუფლდება:
ა)    უცხოეთის    დიპლომატიურ    და     მათთან    გათანაბრებულ წარმომადგენლობათა ოფიციალური    სარგებლობისათვის,        ამ წარმომადგენლობათა    დიპლომატიური და ადმინისტრაციულ-ტექნიკური პერსონალის (მათთან მცხოვრებ ოჯახის წევრთა ჩათვლით) პირადი სარგებლობისათვის განკუთვნილი იმპორტში მოქცეული საქონელი;
ბ)    საქართველოს    საერთაშორისო    ხელშეკრულებებით გათვალისწინებული ვალდებულებების (ბაქო?თბილისი?ჯეიჰანის და ბაქო?თბილისი?ერზრუმის მილსადენების მშენებლობაში)    შესრულების    უზრუნველსაყოფად    დასაქმებული     უცხო ქვეყნის მოქალაქეების (მათთან მცხოვრებ ოჯახის წევრთა ჩათვლით) პირადი სარგებლობისათვის განკუთვნილი იმპორტში მოქცეული საქონელი.
7. სავალდებულო მარკირება ხორციელდება ბოთლის, ქილის ან კასრის გვერდზე, თავსახურზე ან ტარის ძირზე.
8. სავალდებულო მარკირებას დაქვემდებარებული საქონლის მარკირების შეუძლებლობის შემთხვევაში, მწარმოებლის/იმპორტიორის მიმართვის საფუძველზე, შემოსავლების სამსახურის უფროსის გადაწყვეტილებით, საქონელი შესაძლოა განსაზღვრული ვადით გათავისუფლდეს სავალდებულო მარკირებისგან.".
3. 79-ე მუხლის:
ა) სათაური ჩამოყალიბდეს შემდეგი რედაქციით:
"აქციზური მარკის/არააქციზური საქონლის სავალდებულო მარკირების ნომინალური ღირებულება";
ბ) პირველი პუნქტი ჩამოყალიბდეს შემდეგი რედაქციით:
"1. საქართველოს ტერიტორიაზე აქციზური მარკით სავალდებულო ნიშანდებას დაქვემდებარებული საქონლის მწარმოებლები და იმპორტიორები (დეკლარანტები) იხდიან აქციზური მარკის ნომინალურ ღირებულებას, ხოლო არააქციზური საქონლის სავალდებულო მარკირებას დაქვემდებარებული საქონლის მწარმოებლები და იმპორტიორები (დეკლარანტები) იხდიან სავალდებულო მარკირების ნომინალურ ღირებულებას.";
გ) მე-3 პუნქტის "დ" ქვეპუნქტი ჩამოყალიბდეს შემდეგი რედაქციით:
"დ) ადგილობრივი უფილტრო თამბაქოს ნაწარმისათვის (მუქი წითელი - ადგილობრივი თამბაქო (უფილტრო)) განკუთვნილ 1 000 ცალ აქციზურ მარკაზე - 9.5 ლარის ოდენობით;";
დ) მე-4 პუნქტის შემდეგ დაემატოს შემდეგი შინაარსის მე-5 პუნქტი:
"5.     შერჩეული პირის მიერ არააქციზური საქონლის სავალდებულო მარკირების ნომინალური ღირებულება განისაზღვრება:
ა) არაალკოჰოლური სასმელისთვის (გარდა მინერალური და მტკნარი წყლისა) - 1000 ცალ ერთეულზე - 5,5 ევროს ეკვივალენტი ლარებში;
ბ) მინერალური და მტკნარი წყლისათვის - 1000 ცალ ერთეულზე - 4,63 ევროს ეკვივალენტი ლარებში.".
4. მე-80 მუხლის:
ა) სათაური ჩამოყალიბდეს შემდეგი რედაქციით:
"აქციზური მარკების რეალიზაცია/არააქციზური საქონლის სავალდებულო მარკირების მომსახურების გაწევა";
ბ) მე-14 პუნქტის შემდეგ დაემატოს შემდეგი შინაარსის მე-15 პუნქტი:
"15. შერჩეული პირის მიერ არააქციზური საქონლის სავალდებულო მარკირების მომსახურების გაწევის შემთხვევაში, არააქციზური საქონლის სავალდებულო მარკირების მომსახურების გაწევის შესახებ განაცხადი და შერჩეული პირის ანგარიშზე გადახდილი არააქციზური საქონლის სავალდებულო მარკირების მომსახურების გაწევის ნომინალური ღირებულების გადახდის დამადასტურებელი საგადასახადო დავალების ასლები წარედგინება შერჩეულ პირს.".
მუხლი 2. ეს ბრძანება ამოქმედდეს გამოქვეყნებისთანავე.
მუხლი 3. ამ ბრძანების პირველი მუხლის პირველი პუნქტითა და მე-2 პუნქტით გათვალისწინებული "გადასახადების ადმინისტრირების შესახებ" საქართველოს ფინანსთა მინისტრის 2010 წლის 31 დეკემბრის ?996 ბრძანებით დამტკიცებული ინსტრუქციის 781 მუხლის მე-3 პუნქტით განსაზღვრული საქონლის აქციზური მარკებით სავალდებულო ნიშანდება/სავალდებულო მარკირება განხორციელდეს 2013 წლის 1 იანვრიდან.
მინისტრის მოვალეობის
შემსრულებელი        პ. პეტრიაშვილი

(ვებ პორტალი წწწ.მატსნე.გოვ.გე 26.04.2012 ß.)

12. საქართველოს მთავრობის დადგენილება #145
2012 წლის 24 აპრილი
ქ. თბილისი
"სპეციალური დაბეგვრის რეჟიმების შესახებ" საქართველოს მთავრობის 2010 წლის 29 დეკემბრის ?415 დადგენილებაში ცვლილების შეტანის თაობაზე
მუხლი 1. "ნორმატიული აქტების შესახებ" საქართველოს კანონის მე-20 მუხლის მე-4 პუნქტის შესაბამისად, შეტანილ იქნეს ცვლილება "სპეციალური დაბეგვრის რეჟიმების შესახებ" საქართველოს მთავრობის 2010 წლის 29 დეკემბრის ?415 დადგენილებაში (სსმ, 2010 წელი, ?155, მუხლი 1827) და ამ დადგენილებით დამტკიცებული მე-6 დანართის:
1. მე-2 და მე-3 გრაფები ჩამოყალიბდეს შემდეგი რედაქციით:


"2.    თმის შეჭრის, შესწორების, დაწყობის (მათ შორის, თმის დაგრძელების), შეღებვის, დახვევის, გასწორების, გაპარსვის, წვერის შესწორების, მაკიაჟის (მათ შორის, წამწამების დაგრძელების), მასაჟის (სამედიცინო მასაჟის გარდა), წარბების კორექციის, ეპილაციის (ლაზერული ეპილაციის გარდა), დეპილაციის, კოსმეტოლოგის მომსახურება    სამუშაო ადგილი (სკამი/მაგიდა/სავარძელი)    კალენდარული
თვე    ერთ სამუშაო ადგილზე (სკამი/მაგიდა/
სავარძელი) - 50 ლარი

3    მანიკიურის და პედიკიურის (მათ შორის, ფრჩხილების დაგრძელების) მომსახურება     სამუშაო ადგილი (სკამი/მაგიდა)    კალენდარული თვე    ერთ სამუშაო ადგილზე (სკამი/მაგიდა) - 30 ლარი.".
2. მე-3 გრაფის შემდეგ დაემატოს შემდეგი შინაარსის მე-4 გრაფა:
"4    სოლარიუმის მომსახურება
    სამუშაო ადგილი (სოლარიუმის კაბინა)    კალენდარული
 თვე    ერთ სამუშაო ადგილზე (სოლარიუმის კაბინა) - 70 ლარი.".
მუხლი 2. პირებს, რომელთაც ამ დადგენილების პირველი მუხლით გათვალისწინებული ფიქსირებული გადასახადით დასაბეგრი საქმიანობისათვის მინიჭებული აქვთ მიკრო/მცირე ბიზნესის სტატუსი ამ დადგენილების ძალაში შესვლამდე, უნარჩუნდებათ მინიჭებული სტატუსი.
მუხლი 3. დადგენილება ამოქმედდეს გამოქვეყნებისთანავე.
პრემიერ-მინისტრი ნ. გილაური

(ვებ პორტალი წწწ.მატსნე.გოვ.გე 27.04.2012 ß.)

13. საქართველოს კანონი
საქართველოს საგადასახადო კოდექსში ცვლილების შეტანის შესახებ
მუხლი 1. საქართველოს საგადასახადო კოდექსში (საქართველოს საკანონმდებლო მაცნე, ?54, 12.10.2010, მუხ. 343) შეტანილ იქნეს შემდეგი ცვლილება:
1. 82-ე მუხლის პირველი ნაწილის "ძ" ქვეპუნქტი ჩამოყალიბდეს შემდეგი რედაქციით:
"ძ) აზარტული კლუბის, სათამაშო აპარატების სალონის, აგრეთვე ტოტალიზატორის მომწყობი პირების მიერ აღნიშნული საქმიანობიდან მიღებული შემოსავალი, გარდა სისტემურ-ელექტრონული ფორმით თამაშობის მოწყობიდან მიღებული შემოსავლისა;".
2. 99-ე მუხლის პირველი ნაწილის "ფ" ქვეპუნქტი ჩამოყალიბდეს შემდეგი რედაქციით:
"ფ) აზარტული კლუბის, სათამაშო აპარატების სალონის, აგრეთვე ტოტალიზატორის მომწყობი პირების მიერ აღნიშნული საქმიანობიდან მიღებული მოგება, გარდა სისტემურ-ელექტრონული ფორმით თამაშობის მოწყობიდან მიღებული მოგებისა;".
3. 154-ე მუხლის პირველი ნაწილის "ე" ქვეპუნქტი ჩამოყალიბდეს შემდეგი რედაქციით:
"ე) წამახალისებელი გათამაშების, სამორინეს (აზარტული ტურნირის მოწყობის ნაწილში), აზარტული კლუბის (აზარტული ტურნირის მოწყობის ნაწილში), ლოტოს, ბინგოსა და ლატარიის მომწყობი პირი, რომელიც ფიზიკურ პირს უხდის მოგებას.
შენიშვნა: ფიზიკური პირის მიერ მოგებისას, მისი მოთხოვნის შემთხვევაში, სამორინეს, აზარტული კლუბის, ტოტალიზატორის, სათამაშო აპარატების სალონის მომწყობი პირი აღნიშნული საქმიანობის ნაწილში ვალდებულია შეასრულოს საგადასახადო აგენტისათვის ამ მუხლით გათვალისწინებული ვალდებულებები;".
4. 259-ე მუხლის მე-4 ნაწილს დაემატოს შემდეგი შინაარსის "კ" ქვეპუნქტი:
"კ) აზარტული კლუბის, სათამაშო აპარატების სალონის, აგრეთვე ტოტალიზატორის მომწყობი პირები - საქმიანობის ამ ნაწილში, გარდა სისტემურ-ელექტრონული ფორმით თამაშობის მოწყობის ნაწილში განხორციელებული საქმიანობისა.".
მუხლი 2. ეს კანონი ამოქმედდეს 2012 წლის 1 მაისიდან.
საქართველოს პრეზიდენტი  მ. სააკაშვილი
თბილისი,
2012 წლის 24 აპრილი.
#6053-Iს

(ვებ პორტალი წწწ.მატსნე.გოვ.გე 27.04.2012 ß.)

14. შემოსავლების სამსახურის კომენტარი საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 111-ე მუხლზე
 
ამორტიზაცია

მუხლი 111. საამორტიზაციო ანარიცხები და გამოქვითვები
ძირითად საშუალებათა მიხედვით


   საქართველოს საგადასახადო კოდექსის მე-8 მუხლის 31-ე ნაწილის მიხედვით, ძირითადი საშუალება განიმარტება როგორც მატერიალური აქტივი, რომელსაც პირი იყენებს საქონლის წარმოების, საქონლის მიწოდების/მომსახურების გაწევის, იჯარით (მათ შორის, ლიზინგით) გადაცემის ან/და ადმინისტრაციული მიზნებისათვის და რომლის სასარგებლო გამოყენების ვადა ერთ წელზე მეტია.

საგადასახადო აღრიცხვისათვის მატერიალური აქტივები, ანუ ქონება, რომელიც ეკონომიკური საქმიანობისთვის გამოიყენება, შესაძლებელია დაიყოს 3 კატეგორიად:
1) ქონება და აქტივები, რომლის ცვეთაც სახეზეა და მისი ცვეთის ხარისხი და რაოდენობრივი შეფასება შეიძლება დიდი სიზუსტით (მაგ., შაქარი, ცემენტი და ა.შ).
2) აქტივები, რომლებიც გამოიყენება ეკონომიკური საქმიანობისათვის, მაგრამ არ განიცდის ცვეთას.  (მაგ., მიწა, ხელოვნების ნიმუში, ისტორიული მნიშვნელობის მქონე ობიექტები და ა.შ).  
 3) აქტივები, რომლებიც გამოიყენება ეკონომიკური საქმიანობისათვის და ამასთანავე კონკრეტული სამეურნეო ოპერაციის ან დროის მონაკვეთისათვის მათი გახარჯვის რაოდენობრივი შეფასება შეუძლებელია  (მაგ., შენობა-ნაგებობები, ჩარხ-დანადგარები და ა.შ). 
საგადასახადო კოდექსის 111-ე მუხლით განსაზღვრული საამორტიზაციო ანარიცხების და ძირითად საშუალებათა გამოქვითვების პირობები გათვალისწინებულია მე-2 და მე-3 პუნქტებში აღნიშნული აქტივებისათვის.
     1. ეკონომიკური საქმიანობისათვის გამოყენებულ ძირითად საშუალებათა საამორტიზაციო ანარიცხები გამოიქვითება ამ მუხლით გათვალისწინებული პირობების მიხედვით.

ანალიზი:
ამ ნაწილით დგინდება, რომ დასაბეგრი მოგების განსაზღვრისთვის გამოყენებული უნდა იქნეს მხოლოდ საგადასახადო კანონმდებლობით დადგენილი ცვეთის მეთოდი  და ამორტიზაციის ნორმები. შესაბამისად, გადასახადის გადამხდელმა უნდა გამიჯნოს ძირითადი საშუალებების ცვეთის ბუღალტრული აღრიცხვის შედეგები, ერთობლივი წლიური შემოსავლიდან გამოქვითვას დაქვემდებარებული საამორტიზაციო ანარიცხებისაგან.
2. ამორტიზაცია არ ერიცხება მიწას, ხელოვნების ნიმუშებს, სამუზეუმო ექსპონატებს, ისტორიული მნიშვნელობის მქონე ობიექტებს (გარდა შენობა-ნაგებობებისა) და სხვა არაამორტიზებად აქტივებს. ამასთანავე, ამორტიზაცია არ ერიცხება 1000 ლარამდე ღირებულების ძირითად საშუალებას და ბიოლოგიურ აქტივს. 1000 ლარამდე ღირებულების ძირითადი საშუალება მთლიანად გამოიქვითება ერთობლივი შემოსავლიდან იმ საანგარიშო წელს, როდესაც იგი ექსპლუატაციაში გადაეცა, ხოლო ბიოლოგიურ აქტივზე გაწეული ხარჯი გამოიქვითება იმ საანგარიშო წელს, როდესაც იგი ფაქტობრივად იქნა გაწეული.
  

ანალიზი:
  არაამორტიზებად აქტივებს ამორტიზაცია არ ერიცხება და მისი შეძენის ან შექმნის ხარჯები საგადასახადო მიზნებისათვის მათი გამოყენების პერიოდში ერთობლივი შემოსავლიდან არ გამოიქვითება. ასეთი აქტივების მიწოდების (გასხვისების) შემთხვევაში მოგება და  ზარალი (ნამეტი შემოსავალი) განისაზღვრება საგადასახადო კოდექსის 147-ე მუხლით დადგენილი წესით.

ფაქტობრივი გარემოება   (მაგალითი ?1): 
პირმა ეკონომიკურ საქმიანობაში გამოყენების მიზნით 2012 წელს იყიდა მიწის ნაკვეთი, რომელშიც გადაიხადა 20 000 ლარი.
შედეგი:
აღნიშნული ფაქტობრივი გარემოების არსებობისას:
ვინაიდან მიწის ნაკვეთი არ წარმოადგენს ამორტიზებად აქტივს, მისი გამოყენების პროცესში გადასახადის გადამხდელს საგადასახადო მიზნებისათვის არ აქვს უფლება მიწის ფართობში გადახდილი 20 000 ლარი გამოქვითოს ერთობლივი შემოსავლიდან, ხოლო თუ პირმა 2013 წელს აღნიშნული მიწის ნაკვეთი გაყიდა 30 000 ლარად, ნამეტი თანხა (10 000 ლარი) ექვემდებარება 2013 წლის ერთობლივ შემოსავალში ჩართვას.
იმ შემთხვევაში, თუ აღნიშნული მიწის ნაკვეთი 2013 წელს გაიყიდება 15 000 ლარად, მიღებული ზარალით (5000 ლარი) გაიზრდება 2013 წლის ერთობლივი შემოსავალიდან გამოსაქვითი ხარჯები.

ანალიზი:
აღნიშნული არ ეხება არაამორტიზებადი აქტივის საექსპლოტაციო ხარჯებს (მაგ., ხელოვნების ნიმუშის მოვლის, გასუფთავების, შენახვის და რესტავრაციის ხარჯები), რომლებიც გამოიქვითება არსებული წესის მიხედვით, გარდა იმ შემთხვევისა, როცა ცალკეულ შემთხვევაში ბუღალტრული აღრიცხვის საერთაშორისო სტანდარტები ითვალისწინებს ასეთი ხარჯების კაპიტალიზებას.


"    აქტივის ცვეთა იწყება, როდესაც შესაძლებელია მისი გამოყენება, ე.ი. როდესაც აქტივი არის იმ ადგილას ან ისეთ სამუშაო მდგომარეობაში, რაც აუცილებელია აქტივის გამოსაყენებლად დასახული ამოცანების, მიზნების შესასრულებლად.


  ფაქტობრივი გარემოება  (მაგალითი ?2 ):
  პირმა 2012  წელს  შეიძინა 3 კომპიუტერი  1800  (თითო 600) ლარად, მათგან მხოლოდ ერთი გამოიყენა 2012  წელს. დანარჩენი 4 კომპიუტერი გაუხსნელ მდგომარეობაში ინახება საწყობში.
შედეგი:
აღნიშნული ფაქტობრივი გარემოების არსებობისას:
 პირს შეუძლია გამოქვითოს ექსპლუატაციაში გადაცემული ერთი კომპიუტერის ღირებულება 2012  წელსვე,  ხოლო დარჩენილი 2 გაუხსნელი კომპიუტერის ღირებულების სრულად აღიარდება ხარჯად იმ საანგარიშო წელს, როდესაც აქტივი გადაეცემა ექსპლუატაციაში.

ანალიზი:
1000 ლარამდე ღირებულების ამორტიზებადი ძირითადი საშუალებების ღირებულება   მთლიანად გამოიქვითება ერთობლივი შემოსავლიდან იმ საანგარიშო წელს, როდესაც იგი ექსპლოატაციაში გადაეცა. ასეთი ძირითადი საშუალების ღირებულების მთლიანად გამოქვითვისთვის აუცილებელი პირობაა, რომ ეს აქტივი გადაცემული იყოს ექსპლუატაციაში. ამასთან, 1000 ლარამდე ძირითად საშუალებებთან მიმართებაში გაითვალისწინება არა მათი ჯამური, არამედ ერთეულის ღირებულება.


ფაქტობრივი გარემოება (მაგალითი ?3):
გადასახადის გადამხდელმა, რომელიც არ არის დღგ-ის გადამხდელი, საანგარიშო წელს 2 000 ლარად იყიდა და ოფისში განათავსა 10 საოფისე მაგიდა. ერთეულის ღირებულებამ დღგ-ის ჩათვლით შეადგინა 200 ლარი.


შედეგი:
      აღნიშნული ფაქტობრივი გარემოების არსებობისას:

გადასახადის გადამხდელს უფლება აქვს 2 000 ლარი (მათ შორის, გადახდილი დღგ) მთლიანად გამოქვითოს იმ საანგარიშო წლის ერთობლივი შემოსავლიდან, როდესაც განხორციელდება მისი ექსპლუატაციაში გადაცემა, მიუხედავად იმისა, რომ მიღებული ძირითადი საშუალებების ჯამური ღირებულება აღემატება 1000 ლარს.


განსხვავებული მიდგომაა ბიოლოგიურ აქტივთან მიმართებაში. ბიოლოგიურ აქტივზე გაწეული ხარჯი გამოიქვითება იმ წელს როდესაც იგი ფაქტობრივად იქნა გაწეული.

ფაქტობრივი გარემოება (მაგალითი ?4):
გადასახადის გადამხდელმა 2012 წელს შეიძინა 200 000 ლარის ღირებულების საჯიშე პირუტყვი, აქედან 150 000 ლარი გადაიხადა ამავე წელს. ამასთან, 2012 წელსვე შესყიდული და ანაზღაურებული იქნა 5000 ლარის საკვების ღირებულება.
2013 წელს გარკვეული რაოდენობა საჯიშე პირუტყვისა გაყიდა 10 000 ლარად.
შედეგი:
აღნიშნული ფაქტობრივი გარემოების არსებობისას:

მიუხედავად იმისა, რომ პირი შემოსავლების აღრიცხვას აწარმოებს დარიცხვის მეთოდის გამოყენებით, გადასახადის გადამხდელმა 2012 წლის ერთობლივი შემოსავლიდან უნდა გამოქვითოს ფაქტობრივად გაწეული ხარჯი 155 000 (150 000 + 5000) ლარის ოდენობით, ხოლო 2013 წელში 10 000 ლარი აიღოს ერთობლივ შემოსავალში.


ანალიზი:
საგადასახადო მიზნებისათვის ამორტიზაცია არ დაერიცხება და ერთობლივი შემოსავლიდან არ გამოიქვითება ორგანიზაციის მიერ სახელმწიფო ბიუჯეტის სახსრებით შეძენილ ძირითად საშუალებებს, მიუხედავად იმისა, გამოიყენება თუ არა აღნიშნული აქტივები ეკონომიკურ საქმიანობაში. აღნიშნული შეზღუდვა არ შეეხება შემთხვევას, თუ ძირითადი საშუალებების შესაძენად სახელმწიფო ბიუჯეტიდან ორგანიზაციისათვის გამოყოფილი თანხები, როგორც სარგებელი, დაექვემდებარა ერთობლივ შემოსავალში ასახვას და მოგების გადასახადით დაბეგვრას.

ფაქტობრივი გარემოება (მაგალითი ?5):
საჯარო სამართლის იურიდიულმა პირმა 2012 წელს სახელმწიფო ბიუჯეტის
მიზნობრივი დაფინანსებით შეძენილი 50 კომპიუტერი გამოიყენა ეკონომიკურ საქმიანობაში.

შედეგი:
აღნიშნული ფაქტობრივი გარემოების არსებობისას:
ვინაიდან სახელმწიფო ბიუჯეტიდან ორგანიზაციისათვის გამოყოფილი თანხები არ ექვემდებარა მოგების გადასახადით დაბეგვრას, აღნიშნული სახსრებით შეძენილ ძირითად საშუალებებს, მიუხედავად იმისა, გამოიყენება თუ არა ისინი ეკონომიკურ საქმიანობაში, ამორტიზაცია არ დაერიცხება და ერთობლივი შემოსავლიდან არ გამოიქვითება.

გასათვალისწინებელია ის შემთხვევაც, როცა ორგანიზაცია ფინანსდება როგორც სახელმწიფო ბიუჯეტიდან, ასევე საკუთარი შემოსავლებიდან. მოცემულ შემთხვევაში ძირითად საშუალებებზე გაწეული ხარჯები გამოიქვითება პროპორციული წესით.

ფაქტობრივი გარემოება (მაგალითი ?6):

საჯარო სამართლის იურიდიულმა პირმა 2012 წელს  ეკონომიკური საქმიანობის ფარგლებში საკუთარი სახსრებით შეიძინა 100 000  ლარის ღირებულების 20 კომპიუტერი. ამავე წელს სახელმწიფო ბიუჯეტის დაფინანსებით განახორციელა 30  კომპიუტერის შესყიდვა, რაშიც გადაიხადა 150 000 ლარი.

შედეგი:
აღნიშნული ფაქტობრივი გარემოების არსებობისას:
პირმა გამოქვითვები უნდა განახორციელოს მხოლოდ საკუთარი სახსრებით შეძენილი აქტივების (20 კომპიუტერი) მიხედვით დარიცხულ საამორტიზაციო ანარიცხებზე. ამ მიზნით, ძირითადი საშუალებების შესაბამისი ჯგუფის ღირებულებითი ბალანსი 2012 წელს უნდა გაიზარდოს 100 000 ლარით.



3. ძირითადი საშუალებები, რომლებიც ამორტიზაციას ექვემდებარება, ჯგუფდება ამორტიზაციის შემდეგი ნორმების მიხედვით:

ჯგუფის ნომერი    ძირითადი საშუალებები    ამორტიზაციის ნორმა (%)
 1     მსუბუქი ავტომობილები; ავტოსატრაქტორო  ტექნიკა გზებზე გამოსაყენებლად; ავეჯი ოფისისათვის; საავტომობილო ტრანსპორტის მოძრავი შემადგენლობა; სატვირთო ავტომობილები, ავტობუსები, სპეციალური ავტომობილები და ავტომისაბმელები; მანქანები და მოწყობილობა მრეწველობის ყველა დარგისათვის, სამსხმელო წარმოებისათვის; სამჭედლო-საწნეხი მოწყობილობა; სამშენებლო მოწყობილობა;    სასოფლო-სამეურნეო მანქანები და მოწყობილობა.    20

2    სპეციალური ინსტრუმენტები, ინვენტარი და მოწყობილობა; კომპიუტერები, მონაცემთა დამუშავების პერიფერიული მოწყობილობები და აღჭურვილობა; ელექტრონული მოწყობილობა.    20
3    სარკინიგზო, საზღვაო და სამდინარო სატრანსპორტო საშუალებები; ძალოვანი მანქანები და მოწყობილობა; თბოტექნიკური მოწყობილობა, ტურბინული მოწყობილობა, ელექტროძრავები და დიზელგენერატორები, ელექტროგადაცემისა და კავშირგაბმულობის მოწყობილობები; მილსადენები.    8
4    შენობები, ნაგებობები.    5
5    ამორტიზებადი აქტივები, რომლებიც შეტანილი არ არის სხვა ჯგუფებში.    15


ანალიზი:
გარდა შენობა-ნაგებობებისა, ცვეთა ძირითად საშუალებას ინდივიდუალურად არ ერიცხება. ძირითადი საშუალებები ჯგუფდება გარკვეული ნიშნით და ცვეთა ერიცხება მათ ჯამურ ღირებულებას. ეს ნიშნავს, რომ საგადასახადო აღრიცხვისთვის ცალკეულ ძირითად საშუალებას აღარ აქვს ინდივიდუალური ღირებულება, არამედ ჯგუფის ყველა ძირითად საშუალებას, მათი სახეობისა თუ სიძველის  მიუხედავად, ერთი და იგივე საშუალო ჯგუფური ღირებულება აქვს.
      გადამხდელი, იმისდა მიხედვით, თუ რა ტიპს განეკუთნება მის მიერ შეძენილი ან შექმნილი ძირითადი საშუალება, ახდენს ასეთ დაჯგუფებას და ამ ჯგუფისათვის განკუთვნილი საამორტიზაციო განაკვეთის მიხედვით ახდენს ამორტიზაციის დარიცხვას. სწორედ ამ დარიცხვის შედეგად მიღებული თანხა ექვემდებარება ერთობლივი შემოსავლიდან გამოქვითვას კონკრეტული საგადასახადო წლის განმავლობაში.
ფაქტობრივი გარემოება (მაგალითი ?7):

2012 წელს პირმა შეიძინა 3 სატრანსპორტო საშუალება, თითოეული 10 000 ლარის ღირებულების და იმავე წელს შეიყვანა ექსპლუატაციაში. მას სხვა  ძირითადი საშუალება არ გააჩნია, ამასთან, არ იყენებს საამორტიზაციო ანარიცხების სრულად (100-პროცენტიან) გამოქვითვის წესს.
შედეგი:
აღნიშნული ფაქტობრივი გარემოების არსებობისას:
 სამივე სატრანსპორტო საშუალება ექვემდებარება პირველ ჯგუფში გაერთიანებას, რომლის ღირებულება   იქნება 30 000 ლარი. რადგან პირს სხვა ძირითადი საშუალება არ გააჩნია, წლის ბოლოს 30 000 ლარს დაერიცხება ამორტიზაცია  20% - იანი ნორმით და 6000 ლარი, როგორც საამორტიზაციო ანარიცხი, გამოიქვითება 2012  წლის ერთობლივი შემოსავლიდან.
4. თითოეული ჯგუფის საამორტიზაციო ანარიცხების ოდენობა გამოიანგარიშება საგადასახადო წლის ბოლოს ჯგუფის ღირებულებითი ბალანსიდან, ამ მუხლის მე-3 ნაწილში მითითებული ამორტიზაციის ნორმების შესაბამისად.

ანალიზი:
ცვეთის დარიცხვა შესაძლებელია მაშინაც, თუ გადასახადის გადამხდელს მიმდინარე საგადასახადო წლის (ან მისი დიდი ნაწილის) განმავლობაში საერთოდ არ უმუშავია. საგადასახადო კოდექსი არც იმას მოითხოვს, რომ აქტივის მიმართ ცვეთა გაანგარიშებულ იქნეს საგადასახადო წლის განმავლობაში, მისი არსებობის პერიოდის პროპორციულად, ანუ საამორტიზაციო ანარიცხების ნორმა სრულად გამოიყენება როგორც საანგარიშო წლის 1 იანვარს, ასევე 30 დეკემბერს, ექსპლუატაციაში შესულ აქტივთა მიმართ, მიუხედავად იმისა, რომ 1 იანვარს ექსპლუატაციაში შესული აქტივი გამოიყენება სრული ერთი წელი, ხოლო 30 დეკემბერს ექსპლუატაციაში შესული აქტივი ეკონომიკურ საქმიანობაში (საანგარიშო წელს) გამოყენებული არსებითად ვერ იქნება.

ფაქტობრივი გარემოება (მაგალითი ?8):

გადასახადის გადამხდელს 2012 წელს არ უმუშავია და საქონლის/მომსახურების მიწოდებაც არ განუხორციელებია, ამდენად, მისი ერთობლივი შემოსავალი საგადასახადო წლის მიხედვით ნულის ტოლია.
შედეგი:
აღნიშნული ფაქტობრივი გარემოების არსებობისას:

საწარმოდან ეკონომიკური სარგებლის გასვლის ხარჯად აღიარებისათვის დადგენილი წესების დაცვით გამოსაქვითი სხვა არაპირდაპირი ხარჯების (მაგალითად: დენის, წყლის, დაცვის, ადმინისტრაციული დანახარჯები, ქონებრივი გადასახადები და ა. შ.) ანალოგიურად, 2012 წელს გამოქვითვას დაქვემდებარებულ ხარჯად უნდა იქნეს აღიარებული წლის ბოლოს ჯგუფის ღირებულების ბალანსის მიხედვით დარიცხული საამორტიზაციო ანარიცხები.

შესაბამისად, ადგილი ექნება გამოქვითვების გადამეტებას ერთობლივ შემოსავალზე (ზარალს), რომელსაც არეგულირებს საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 121-ე მუხლი (ზარალის გადატანა).

 5. შენობებსა და ნაგებობებს (შემდგომში - ნაგებობა) ამორტიზაცია დაერიცხება თითოეულ ნაგებობაზე ცალ-ცალკე. შესაბამისად, თითოეული ნაგებობა ცალკე ჯგუფად განიხილება.


ანალიზი:
შენობებისა და ნაგებობებისათვის საერთო წესიდან გამონაკლისია დადგენილი. ამ  ნაწილით მოითხოვება, რომ აღნიშნულ აქტივებს ცვეთა დაერიცხოს არა ჯგუფურად, არამედ ცალ-ცალკე. ამით ამ აქტივებისათვის შენარჩუნებულია მათი ინდივიდუალური ღირებულებები.


ფაქტობრივი გარემოება (მაგალითი ?9):

დღგ-ის გადამხდელმა საანგარიშო წელს ეკონომიკური საქმიანობის მიზნით იყიდა და ექსპლუატაციაში შეიყვანა 170 000 ლარად (დღგ-ის გარეშე) ღირებული სამი შენობა, მათ შორის, საამქრო 100 000 ლარად, საოფისე შენობა - 50 000 ლარად და სასაწყობო შენობა - 20 000 ლარად.

შედეგი:
აღნიშნული ფაქტობრივი გარემოების არსებობისას:

მიუხედავად იმისა, რომ აღნიშნულ შენობა-ნაგებობებზე დადგენილია ერთი და იგივე ამორტიზაციის ნორმა, საამორტიზაციო ანარიცხები მათზე გაიანგარიშება ცალ-ცალკე და იგი შეადგენს:
ა) საამქროს შენობაზე - 5 000 ლარს (100 000 X 5 %),
ბ) საოფისე შენობაზე - 2 500 ლარს (50 000 X 5 %),
გ) სასაწყობო შენობაზე - 1 000 ლარს (20 000 X 5 %).
გამოსაქვითი საამორტიზაციო ანარიცხი აღნიშნულ აქტივებზე ჯამურად შეადგენს 8 500 ლარს (5 000+2500+1000).
მიწისა და შენობა-ნაგებობის შესყიდვისას გამოქვითვადია მხოლოდ შენობა-ნაგებობის შეძენაზე გაწეული ხარჯები, შესაბამისად უნდა, მოხდეს შენობა-ნაგებობისა და მიწის ღირებულების გამიჯვნა.

ფაქტობრივი გარემოება (მაგალითი ?10):

საწარმომ 2011 წელს 100 000 ლარად შეიძინა მიწა მასზე დამაგრებული შენობა-ნაგებობით. მიწის ღირებულებამ შეადგინა 60 000 ლარი, ხოლო შენობის ღირებულებამ შესაბამისად - 40 000 ლარი.
შედეგი:
აღნიშნული ფაქტობრივი გარემოების არსებობისას:
 საწარმომ გამოქვითვები შესაძლებელია განახორციელოს მხოლოდ შენობა-ნაგებობის ნაწილზე (40 000 ლარი) გაწეული ხარჯების მიხედვით.


6. საგადასახადო წლის ბოლოსთვის ჯგუფის ღირებულებით ბალანსს შეადგენს შემდეგი წესით განსაზღვრული თანხა - საანგარიშოს წინა საგადასახადო წლის ბოლოსთვის ჯგუფის ღირებულებითი ბალანსი:
ა) მცირდება:
ა.ა) საანგარიშოს წინა საგადასახადო წელს დარიცხული ამორტიზაციის თანხით;
ა.ბ) ამ მუხლის მე-8 და მე-9 ნაწილების შესაბამისად წარმოებული გამოქვითვების თანხით;
ა.გ) საანგარიშო საგადასახადო წლის განმავლობაში ჯგუფის ძირითად საშუალებათა რეალიზაციის თანხით, ხოლო ძირითად საშუალებათა უსასყიდლოდ მიწოდებისას - საბაზრო ღირებულებით;
ბ) იზრდება:
ბ.ა) საანგარიშო საგადასახადო წლის განმავლობაში ჯგუფისათვის დამატებული, ამ კოდექსის 148-ე მუხლის თანახმად განსაზღვრული ძირითად საშუალებათა (გარდა ძირითადი საშუალებებისა, რომლებიც ამორტიზაციას არ ექვემდებარება) ღირებულებით;
                ბ.ბ) საანგარიშო საგადასახადო წლის განმავლობაში ძირითად საშუალებებზე გაწეული რემონტის ხარჯების ზღვრული დონის ზემოთ არსებული თანხით, ამ კოდექსის 115-ე მუხლის მე-2 ნაწილის შესაბამისად.



ანალიზი:
 ამ ნაწილით განმარტებულია "წლის ბოლოსთვის ჯგუფის ღირებულებითი ბალანსის" ცნება და მისი გამოთვლის წესი. იგი წარმოადგენს ბაზას, რომლის მიმართაც გამოიანგარიშება ამ ჯგუფის მიმდინარე წლის ცვეთის ზღვრული ოდენობა. ეს "ბაზა" შემდეგნაირად გამოითვლება: გასული წლის "ბაზა" მცირდება გასულ წელსვე დარიცხული ცვეთით. მიღებული თანხა წარმოადგენს ჯგუფის ნარჩენ ღირებულებას გასული წლის ბოლოსთვის (ანუ მიმდინარე წლის დასაწყისისთვის). ამ თანხას ემატება მიმდინარე წელს დამატებული ძირითადი საშუალებების ღირებულება, ძირითადი საშუალების რემონტის ზღვრული დონის ზემოთ გაწეული (115-ე მუხლის შესაბამისად) დანახარჯი და აკლდება ძირითადი საშუალების რეალიზაციით მიღებული თანხა. მიღებული შედეგი (თუ იგი 1000 ლარზე მეტია) წარმოადგენს ჯგუფის ღირებულებით ბალანსს. სწორედ ამ თანხიდან გამოითვლება მიმდინარე წლის ცვეთა. "ღირებულებითი ბალანსი" არის აღწერილი წესით გამოთვლილი თანხა ცვეთის გამოკლებამდე.

ფაქტობრივი გარემოება (მაგალითი ?11):

2012 წლის ბოლოს პირველი ჯგუფის ღირებულებითი ბალანსი შეადგენს 300 000 ლარს, ამ ჯგუფის ძირითად საშუალებებზე გაანგარიშებული საამორტიზაციო ანარიცხები - 60 000 ლარს. 2013 წელს შეძენილია ხუთი სატვირთო ავტომანქანა, რომლის ღირებულება, საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 148-ე მუხლის შესაბამისად, შეადგენს 100 000 ლარს. ამავე წელს ამ ჯგუფში რიცხული სამი სპეციალური ავტომობილი გაიყიდა 9 000 ლარად (თითოეული 3 000 ლარად).

შედეგი:
აღნიშნული ფაქტობრივი გარემოების არსებობისას:

2013 წლის ბოლოს ჯგუფის ღირებულებითი ბალანსის და საამორტიზაციო ანარიცხების ოდენობის განსაზღვრის თვალსაჩინოებისათვის შეიძლება გამოყენებულ იქნეს ქვემოთ მოყვანილი ცხრილი:

დასახელება    ჯგუფის ნომერი    ჯამი
    1    2    3    4    5   
1    2012 წლის ბოლოს ჯგუფის ღირებულებითი ბალანსი     300 000    0    0    0    0    300 000
2    2012 წელში დარიცხული ამორტიზაციის თანხა    60 000    0    0    0    0    60 000

3    2013 წელში დამატებული (შესყიდული) ძირითადი საშუალებების ღირებულება    100 000
    0    0    0    0    100 000
4    2013 წელში რეალიზებული ძირითადი საშუალებების ღირებულება    9 000    0    0    0    0    9 000
5    2013 წელს ძირითადი საშუალებების ზღვრული ოდენობის ზემოთ გაწეული რემონტის ხარჯები     0    0    0    0    0    0
6    ჯგუფის ღირებულებითი ბალანსი საანგარიშო წლის (2013) ბოლოს    331 000
    0    0    0    0    331 000
7    ამორტიზაციის ნორმა (%)    20%            5%    15%    X
8    ერთობლივი შემოსავლიდან გამოსაქვითი ამორტიზაციის თანხა    66 200    0    0    0    0    66 200
 
2013 წლის ბოლოს პირველი ჯგუფის ღირებულებითი ბალანსი იქნება 331 000 ლარი, რომელიც მიიღება შემდეგი გაანგარიშებით: 2012 წლის ბოლოს პირველი ჯგუფის ღირებულებითი ბალანსი - 300 000 ლარი მცირდება ამავე წელს ამ ჯგუფზე დარიცხული ამორტიზაციით 60 000 ლარით, საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 111-ე მუხლის მე-8 და მე-9 ნაწილების შესაბამისად გამოსაქვითი თანხით - 0 ლარით და 2013 წლის ამ ჯგუფის ძირითადი საშუალებების გაყიდვიდან მიღებული შემოსავლით 9 000 ლარით. მიღებულ სხვაობას ემატება 2013  წელს ამ ჯგუფში შესატანი ძირითადი საშუალებების ღირებულება 100 000 ლარი და 2013 წელს ამ ჯგუფის ძირითად საშუალებებზე ზღვრული დონის ზევით გაწეული სარემონტო ხარჯი 0 ლარი (300 000-60 000-0-9 000)+(100 000+0).
შესაბამისად, გადასახადის გადამხდელს 2013 წლის ერთობლივი შემოსავლიდან პირველი ჯგუფის მიხედვით საამორტიზაციო ანარიცხების სახით შეუძლია გამოქვითოს 66 200 ლარი.



ანალიზი:
ძირითად საშუალებათა ჯგუფში არ შეიტანება და ღირებულებითი ბალანსის განსაზღვისას მხედველობაში არ მიიღება:
ა) არაამორტიზებადი ძირითადი საშუალებები;
ბ) იჯარით აღებული ძირითადი საშუალებები;
გ) ძირითადი საშუალებების გადაფასებით მიღებული სხვაობა (გაზრდა ან შემცირება);
დ) 1000 ლარამდე ღირებულების ძირითადი საშუალებები;
ე) ის აქტივები, რომელთა მიმართ გადასახადის გადამხდელის მიერ გამოიყენება საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 112-ე მუხლით საამორტიზაციო ანარიცხების დადგენილი ნორმა (100 %-იანი ამორტიზაციის დარიცხვა);
ვ) ძირითადი საშუალებები, რომლებიც არ არის ექსპლუატაციაში გადაცემული და სხვა.
           

საგადასახადო წლის ბოლოს ჯგუფის ღირებულებითი ბალანსის განსაზღვრისას, საგადასახადო კოდექსის 111-ე მუხლის მე-6 ნაწილი არ ითვალისწინებს ძირითადი საშუალების ექსპლოატაციაში შესვლამდე მათ ჯგუფის ღირებულებით ბალანსში შეტანას. კერძოდ, ამავე მუხლის მიხედვით ჯგუფის ღირებულებითი ბალანსის განსაზღვრისას ჯგუფს ემატება საგადასახადო წლის განმავლობაში ჯგუფისათვის დამატებული ძირითად საშუალებათა ღირებულება, რომელიც თავის მხრივ, უნდა განისაზღვროს საგადასახადო კოდექსის 148-ე მუხლის შესაბამისად.
საგადასახადო კოდექსის 148-ე მუხლის მიხედვით, აქტივების ღირებულება უნდა განისაზღვროს მათი შეძენის, წარმოების, მშენებლობის, მონტაჟის, დადგმის და მასზე გაწეული სხვა ხარჯების გათვალისწინებით.
შესაბამისად,  ძირითადი საშუალების ექსპლუატაციაში შესვლამდე არსებითად შეუძლებელია იმ ღირებულების სრულად განსაზღვრა, რომლითაც აქტივი ასახული უნდა იქნეს ჯგუფის ღირებულებით ბალანსში. აღნიშნულიდან გამომდინარე, ძირითადი საშუალების ექსპლუატაციაში შესვლამდე, მასზე გაწეული ხარჯები ემატება მის ღირებულებას (კაპიტალიზირდება) და ჯგუფის ღირებულებით ბალანსში ცალკე არ აისახება.


უსასყიდლოდ (ჩუქებით) და სხვა ანალოგიური ფორმით მიღებული აქტივები (გარდა კოდექსით გათვალისწინებული გამონალისი შემთხვევებისა, როგორიცაა: საბიუჯეტო ორგანიზაციისთვის სახელმწიფოსგან უსასყიდლოდ გადაცემული ძირითადი საშუალებები) ჯგუფის ღირებულებით ბალანსში აისახება საბაზრო ღირებულებით და დაემატება მიმდინარე წლის ერთობლივ შემოსავალს.

ფაქტობრივი გარემოება (მაგალითი ?12):

საწარმომ 2012 წელს, როგორც ძირითადი საშუალება, უსასყიდლოდ მიიღო 5 სატვირთო ავტომანქანა, რომელთა საბაზრო ღირებულება შეადგენს 100 000 ლარს.

შედეგი:
აღნიშნული ფაქტობრივი გარემოების არსებობისას:

უსასყიდლოდ მიღებული ავტომანქანების საბაზრო ღირებულებით (100 000 ლარი) უნდა გაიზარდოს შესაბამისი ჯგუფის ღირებულებითი ბალანსი. ამასთან, უსასყიდლოდ მიღებული ავტომანქანების საბაზრო ღირებულება ასევე უნდა დაემატოს 2012 წლის ერთობლივ შემოსავალს.


ანალიზი:
ამორტიზაციადაქვემდებარებული უძრავი ქონების უსასყიდლო უზუფრუქტით უვადოდ ან აქტივის სასარგებლო მომსახურების ვადაზე (მათ შორის, დარჩენილ პერიოდზე) მეტი ხნით გადაცემისას, ეს ქონება საბაზრო ღირებულებით ასახულ უნდა იქნეს ქონების მიმღების ერთობლივ შემოსავალში როგორც უსასყიდლოდ (ჩუქებით) მიღებული ქონება, ხოლო შემდგომში მასზე დარიცხული საამორტიზაციო ანარიცხები გამოიქვითოს შესაბამისი პერიოდების მიხედვით.

ფაქტობრივი გარემოება (მაგალითი ?13):

საწარმომ მეორე პირს (უზუფრუქტუარს) უვადოდ უსასყიდლო უზუფრუქტით გადასცა ნაგებობა, რომლის სასარგებლო მომსახურების ვადა 40 წელია, ხოლო მისი საბაზრო ღირებულება 600 000 ლარს შეადგენს. პირი ქონებას იყენებს ეკონომიკურ საქმიანობაში.
შედეგი:
აღნიშნული ფაქტობრივი გარემოების არსებობისას:


იმის გათვალისწინებით, რომ ხელშეკრულების მოქმედების პერიოდში აღნიშნული ნაგებობა სრულად იქნება ამორტიზებული, აღნიშნული ოპერაცია, საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 104-ე მუხლის დებულებების გათვალისწინებით, დაბეგვრის მიზნებისათვის განხილულ უნდა იქნეს როგორც საწარმოსათვის უსასყიდლოდ გადაცემული ქონება. შესაბამისად, 600 000 ლარი უნდა ჩაირთოს საწარმოს ერთობლივ შემოსავალში, შეიქმნას შესაბამისი ჯგუფი და მისი გამოქვითვა განხორციელდეს ამორტიზაციისათვის დადგენილი წესით.
 

7. თუ საგადასახადო წლის განმავლობაში ჯგუფის ძირითად საშუალებათა რეალიზაციის თანხა, ხოლო ძირითად საშუალებათა უსასყიდლოდ მიწოდებისას - მათი საბაზრო ღირებულება, აღემატება ჯგუფის ღირებულებით ბალანსს წლის ბოლოსთვის, ნამეტი თანხა ჩაირთვება ერთობლივ შემოსავალში და ჯგუფის ღირებულებითი ბალანსი ნულს გაუტოლდება.

ფაქტობრივი გარემოება (მაგალითი ?14)

პირობები იგივეა, როგრაც მე-11 მაგალითში (2012 წელს პირმა შეიძინა 3 სატრანსპორტო საშუალება, თითოეული 10 000 ლარის ღირებულების და იმავე წელს შეიყვანა ექსპლუატაციაში), იმ განსხვავებით, რომ 2013 წელს ერთ-ერთი ავტომობილი გაყიდა 28 000 ლარად.
შედეგი:
აღნიშნული ფაქტობრივი გარემოების არსებობისას:
           სამივე სატრანსპორტო საშუალება ექვემდებარება პირველ ჯგუფში გაერთიანებას, რომლის ღირებულება   იქნება 30 000 ლარი. რადგან პირს სხვა ძირითადი საშუალება არ გააჩნია, წლის ბოლოს 30 000 ლარს დაერიცხება ამორტიზაცია  20% - იანი ნორმით და 6000 ლარი როგორც საამორტიზაციო ანარიცხი გამოიქვითება 2012  წლის ერთობლივი შემოსავლიდან. შესაბამისად, 2013 წლის დასაწყისისათვის ჯგუფის ღირებულებითი ბალანსი იქნება 24 000 ლარი, რადგან ავტომობილის რეალიზაციიდან მიღებული თანხა მეტია ჯგუფის ღირებულებით ბალანსზე (24 000 ლარი), ჯგუფის ღირებულებითი ბალანსი გაუტოლდება ნულს და ნამეტი თანხით (4 000 ლარი) გაიზრდება 2013 წლის ერთობლივი შემოსავალი. ხოლო დარჩენილი  2 ავტომობილი რჩება ჯგუფში. მათ ამორტიზაცია აღარ ერიცხებათ და სასარგებლო ვადის გამოყენების განმავლობაში გამოქვითვებში მონაწილეობას აღარ მიიღებენ. ამასთან, თუ შემდგომ პერიოდში მოხდება რომელიმე ავტომობილის გაყიდვა, მაშინ მიღებული თანხა სრულად დაექვემდებარება დაბეგვრას  და გაიზრდება საანგარიშო წლის ერთობლივი შემოსავალი.
"    რაც შეეხება შენობა -ნაგებობის რეალიზაციას, იმის გათვალისწინებით, რომ შენობა ჯგუფურად არ აღირიცხება, ამიტომ ინდივიდუალურად მოხდება დასაბეგრი მოგებისა და გამოსაქვითი ზარალის განსაზღვრა.


ფაქტობრივი გარემოება (მაგალითი ?15):

პირმა განახორციელა შენობის რეალიზაცია, რომლის ღირებულებითი ბალანსი იყო   100 000 ლარი. რეალიზაციის თანხა შეადგენს 120 000 ლარს.
       შედეგი:
აღნიშნული ფაქტობრივი გარემოების არსებობისას:

 20 000 ლარი ჩაირთვება ერთობლივ შემოსავალში და  დაექვემდებარება დაბეგვრას არსებული წესით.
8. თუ ჯგუფის ღირებულებითი ბალანსის თანხა წლის ბოლოსთვის  1000 ლარზე ნაკლებია, ჯგუფის ღირებულებითი ბალანსის თანხა ექვემდებარება გამოქვითვას.

ანალიზი:
აღნიშნული ნორმის მიხედვით, თუ ჯგუფის ღირებულებითი ბალანსის თანხა წლის ბოლოსთვის  1000 ლარზე ნაკლები გახდება, იმის მიუხედავად, რომ ჯგუფში შესაძლოა კვლავაც რჩებოდეს გადასახადის გადამხდელის განკარგულებაში არსებული ძირითადი საშუალებები, ფაქტობრივად დარჩენილი ჯგუფის ღირებულებითი ბალანსი განულდება და შესაბამისი თანხა სრულად დაექვემდებარება გამოქვითვას.
ჯგუფში დარჩენილ აქტივებს ამორტიზაცია აღარ ერიცხებათ და სასარგებლო ვადის გამოყენების განმავლობაში გამოქვითვებში მონაწილეობას აღარ მიიღებენ. ამასთან, თუ შემდგომ პერიოდში მოხდება მათი რეალიზაცია, მაშინ მიღებული თანხა სრულად დაექვემდებარება დაბეგვრას და გაიზრდება საანგარიშო წლის ერთობლივი შემოსავალი.

9. თუ ჯგუფის ყველა ძირითადი საშუალება რეალიზებულია ან ლიკვიდირებულია, ჯგუფის ღირებულებითი ბალანსის თანხა წლის ბოლოსთვის ექვემდებარება ერთობლივი შემოსავლიდან გამოქვითვას.


ანალიზი:
ეს ნაწილი მიუთითებს წესზე, რომლის დროსაც, თუ ჯგუფში ფიზიკურად აღარ არის დარჩენილი ძირითადი საშუალება, მაგრამ არსებობს 1000 ლარზე მეტი ნარჩენი ღირებულება, მაშინ ეს თანხა გამოიქვითება ერთობლივი შემოსავლიდან. ამგვარი შემთხვევები შეიძლება ორი გზით დადგეს: ა) როცა აქტივი მის ნარჩენ ღირებულებაზე ნაკლებ ფასად იყიდება; და ბ) როცა აქტივს, აღრიცხვის თვალსაზრისით, აქვს ნარჩენი ღირებულება, მაგრამ იგი სხვადასხვა მიზეზით დაზიანებული ან მოძველებულია და ლიკვიდირებული უნდა იქნეს.


ფაქტობრივი გარემოება (მაგალითი ?16):

2012 წლის ბოლოს პირველი ჯგუფის ღირებულებითი ბალანსი შეადგენს  300 000 ლარს, ამ ჯგუფის ძირითად საშუალებებზე გაანგარიშებული საამორტიზაციო ანარიცხები - 60 000 ლარს. 2013  წელს შეძენილია ხუთი სატვირთო ავტომანქანა, რომლის ღირებულება საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 148-ე მუხლის შესაბამისად შეადგენს 100 000 ლარს. ამავე  წელს ამ ჯგუფში რიცხული ყველა ძირითადი საშუალება გაიყიდა 300 000 ლარად (საბაზრო ღირებულება).

შედეგი:
      აღნიშნული ფაქტობრივი გარემოების არსებობისას:
                          

ამ ჯგუფის ღირებულების ბალანსი 2013 წლის ბოლოსათვის იქნება 40 000 ლარი (300 000-60 000+100 000-300 000), რომელიც გამოქვითული უნდა იქნეს ამ წლის ერთობლივი შემოსავლებიდან, რადგან ამ ჯგუფის ყველა ძირითადი საშუალება რეალიზებულია.

ფაქტობრივი გარემოება (მაგალითი ?17):

წინა მაგალითის პირობები უცვლელია იმ განსხვავებით, რომ პირველ ჯგუფში რიცხული ყველა ძირითადი საშუალება ლიკვიდირებულია.
შედეგი:

აღნიშნული ფაქტობრივი გარემოების არსებობისას:

ამ ჯგუფის ღირებულების ბალანსი 2013 წლის ბოლოსათვის იქნება 340 000 ლარი (300 000-60 000+100 000), რომელიც გამოქვითული უნდა იქნეს ამ წლის ერთობლივი შემოსავლებიდან, რადგან ამ ჯგუფის ყველა ძირითადი საშუალება ლიკვიდირებულია.


ანალიზი:
ძირითადი საშუალებების ლიკვიდაციისას (ჩამოწერისას) შესაძლებელია წარმოიშვას გარკვეული გამოყენებადი სასაქონლო-მატერიალური ფასეულობა, რომელიც დადგენილი წესის (სასაქონლო-მატერიალური ფასეულობათა შეფასება ხდება მის თვითღირებულებასა და სარეალიზაციო ღირებულებას შორის უმცირესი თანხით - ბუღალტრული აღრიცხვის საერთაშორისო სტანდარტები 2.9) შესაბამისად აღრიცხული უნდა იქნეს სასაქონლო-მატერიალურ ფასეულობათა შემადგენლობაში.

 

საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 111-ე მუხლის მე-8 და მე-9 ნაწილით გათვალისწინებული დებულებები მე-4 ჯგუფის აქტივთა მიმართებაში გამოყენებული უნდა იქნეს ცალ-ცალკე შენობების და ნაგებობების მიხედვით, რაც იმის შესაძლებლობას წარმოშობს, რომ ამ ჯგუფში საანგარიშგებო პერიოდის ბოლოს შესაძლებელია ერთდროულად წარმოიშვას ერთობლივ შემოსავალში შესატანი და ერთობლივ შემოსავლიდან გამოსაქვითი თანხები.

ფაქტობრივი გარემოება (მაგალითი ?18):

საწარმოს მე-4 ჯგუფში ერიცხება შემდეგი შენობა-ნაგებობები:

დასახელება    მე-4 ჯგუფი

    ნაგე-ბობა 1    ნაგე-ბობა 2    ნაგებობა 3    მე-4 ჯგუფის
ნაერთი   
1    2012 წლის ბოლოს ჯგუფის ღირებულებითი ბალანსი     10000    5000    15000    30000   
2    2012 წელში დარიცხული ამორტიზაციის თანხა    500    250    750    1500   
3    2013 წელში ძირითადი საშუალებების რეალიზაციიდან მიღებული შემოსავალი    12000    0    14000    26000   
4    ამორტიზაციის ნორმა (%)    5    5    5    5   
5    ამორტიზაციის თანხა    0    237    0    237   
6    ერთობლივ შემოსავალზე დასამატებელი თანხა     2500    0    0    2500   
7    ერთობლივი შემოსავლიდან გამოსაქვითი თანხა     0    0    250    250
   

შედეგი:

აღნიშნული ფაქტობრივი გარემოების არსებობისას:

იმის გამო, რომ მე-4 ჯგუფში შემავალი ცალ-ცალკე ნაგებობების მიმართ განხორციელდა საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 111-ე მუხლის მე-8 და მე-9 ნაწილებით დადგენილი პროცედურები, 2013 წლის ბოლოს ერთდროულად წარმოიშვა ერთობლივ შემოსავალში შესატანი და ერთობლივი შემოსავლიდან გამოსაქვითი თანხები (შესაბამისად, 2500 და 250 ლარი).

10. გადასახადის გადამხდელს უფლება აქვს, მე-2 და მე-3 ჯგუფებზე გამოიყენოს დაჩქარებული ამორტიზაციის ნორმა, მაგრამ არა უმეტეს ამ მუხლის მე-3 ნაწილით გათვალისწინებული შესაბამისი ნორმის ორმაგი ოდენობისა.


ანალიზი:
ამ ნაწილის თანახმად, დასაშვებად მიიჩნევა მხოლოდ მე-2 და მე-3 ჯგუფის აქტივების მიმართ ცვეთის გაორმაგებული ნორმის გამოყენება. ამასთან, გადამხდელი არ არის შეზღუდული, ამ აქტივების მიმართ ერთ წელს გააორმაგოს ნორმა, მეორე წელს არ გააორმაგოს, მესამე წელს ისევ გააორმაგოს და ა. შ. 
ფაქტობრივი გარემოება (მაგალითი ?19):
მე-2 და მე-3 ჯგუფის ღირებულებითი ბალანსი საანგარიშო წლის ბოლოს შეადგენს, შესაბამისად, 400 000 და 200 000 ლარს. გადასახადის გადამხდელმა გადაწყვიტა მომდევნო საანგარიშო წელს გამოიყენოს დაჩქარებული ამორტიზაციის გაორმაგებული ნორმა.
შედეგი:
აღნიშნული ფაქტობრივი გარემოების არსებობისას:

აღნიშნული ჯგუფების მიმართ საამორტიზაციო ანარიცხები შეადგენს, შესაბამისად, 160 000 (400 000 X 40 %) და 32 000 ლარს (200 000 X 16 %).



ფაქტობრივი გარემოება (მაგალითი ?20):
წინა  მაგალითის პირობები უცვლელია, იმ დამატებით, რომ გადასახადის გადამხდელმა გადაწყვიტა მეორე ჯგუფის მიმართ დაჩქარებული ამორტიზაციის ნორმად გამოიყენოს 25%, ნაცვლად დაწესებული ძირითადი 20 პროცენტისა და მე-3 ჯგუფის მიმართ 10%, ნაცვლად 8 პროცენტისა.
შედეგი:
აღნიშნული ფაქტობრივი გარემოების არსებობისას:

აღნიშნული ჯგუფების მიმართ საამორტიზაციო ანარიცხების სახით ერთობლივი შემოსავლებიდან გამოსაქვითი თანხა შეადგენს, შესაბამისად, 100 000 (400 000 X 25%) და 20 000 ლარს (200 000 X 10 %).

11. ეკონომიკური საქმიანობისათვის გამოყენებულ ძირითად საშუალებათა საამორტიზაციო ანარიცხების გამოქვითვის უფლება არა აქვს არამეწარმე ფიზიკურ პირს.

ანალიზი:
      აღნიშნული ნორმა ვრცელდება იმ ფიზიკურ პირებზე, რომლებიც მეწარმეთა კანონით არ ითვლებიან მეწარმე ფიზიკურ პირებად. ასევე, ეკონომიკური საქმიანობისათვის გამოყენებულ ძირითად საშუალებათა საამორტიზაციო ანარიცხების გამოქვითვის უფლება არა აქვთ სსკ-ის 83-ე მუხლით განსაზღვრულ დაბეგვრის სპეციალურ რეჟიმზე გადაყვანილ პირებს.

ფაქტობრივი გარემოება (მაგალითი ?21):
  ფიზიკურ პირს საკუთრებაში არსებული საცხოვრებელი ბინა (რომელშიც თავად ცხოვრობს)  დროებით გაქირავებული აქვს სტუდენტებზე. პირი იმავდროულად რეგისტრირებულია მეწარმედ და ამავე სახლის პირველ სართულზე გახსნილი აქვს კომერციული მაღაზია.
შედეგი:
აღნიშნული ფაქტობრივი გარემოების არსებობისას:
ფიზიკურ პირს უფლება აქვს კომერციული ფართის პროპორციულად  განსაზღვროს სააამორტიზაციო ანარიცხები და გამოქვითოს ერთობლივი შემოსავლიდან.

(ვებ პორტალი წწწ.მატსნე.გოვ.გე 04.05.2012 ß.)

15. შემოსავლების სამსახურის კომენტარი საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 112-ე მუხლზე
 
მუხლი 112. ძირითად საშუალებათა მიხედვით საამორტიზაციო
ანარიცხების სრულად გამოქვითვა

1. ძირითადი საშუალებების მიმართ, გარდა საწარმოს კაპიტალში შეტანილისა, გადასახადის გადამხდელს უფლება აქვს, სრულად გამოქვითოს ამ აქტივების ღირებულება იმ საგადასახადო წელს, როდესაც ძირითადი საშუალებები ექსპლუატაციაში შევიდა.


ანალიზი:
საგადასახადო კანონმდებლობით, გადასახადის გადამხდელს უფლება აქვს ძირითად საშუალებათა (მათ შორის, უსასყიდლოდ (ჩუქებით) და სხვა ანალოგიური ფორმით მიღებული აქტივების) მიმართ (გარდა კაპიტალში შენატანისა) გამოიყენოს ცვეთის 100%-იანი ნორმა და აღნიშნული ხარჯი გამოქვითოს იმ საგადასახადო წელს, როდესაც ძირითადი საშუალებები ექსპლუატაციაში შევიდა.

1000 ლარამდე ღირებულების ძირითადი საშუალებების მიმართ არ ვრცელდება კაპიტალში შენატანის კუთხით არსებული შეზღუდვა. შესაბამისად, 1000 ლარამდე ღირებულების ძირითადი საშუალებები (მათ შორის, კაპიტალში შენატანი) მთლიანად გამოიქვითება ერთობლივი შემოსავლებიდან იმ საანგარიშო წელს, როდესაც ექსპლუატაციაში გადაეცემა.
 

2. ძირითადი საშუალებების ღირებულების სრულად გამოქვითვის უფლების გამოყენების შემთხვევაში გადასახადის გადამხდელი ვალდებულია იგივე მეთოდი გამოიყენოს ყველა შემდგომი შესყიდული (წარმოებული) ძირითადი საშუალების მიმართ.

ფაქტობრივი გარემოება (მაგალითი ?22):
2012  წელს საწარმომ აირჩია ძირითადი საშუალების სრულად გამოქვითვის მეთოდი. ამავე წელს საწარმომ შეიძინა ლუდის ჩამოსასხმელი ხაზი 100 000 ლარად, აღნიშნული ძირითადი საშუალება ექსპლუატაციაში შევიდა 2013 წლის იანვარში.

შედეგი:
აღნიშნული ფაქტობრივი გარემოების არსებობისას:

    გადასახადის გადამხდელს უფლება აქვს შესყიდული 100 000 ლარის ძირითადი საშუალება არ შეიტანოს ჯგუფის ღირებულებით ბალანსში და იგი მთლიანად გამოქვითოს 2013 წლის ერთობლივი შემოსავლიდან. ამ პირობის გამოყენების შემთხვევაში გადამხდელი ვალდებულია მოცემული მეთოდი გამოიყენოს ამ პერიოდის შემდგომ წარმოებული ან შეძენილი ყველა ძირითადი საშუალების მიმართ.


3. ძირითადი საშუალებების ღირებულების სრულად გამოქვითვის შემთხვევაში:
ა) აღნიშნული ძირითადი საშუალებები არ შეიტანება ამ კოდექსის 111-ე მუხლით გათვალისწინებული ჯგუფის ღირებულებით ბალანსში;
ბ) შემდგომში ასეთი აქტივების მიწოდებისას მიღებული ან/და მისაღები თანხები, ხოლო ასეთის არარსებობისას - საბაზრო ღირებულება დამატებული ღირებულების გადასახადის გარეშე ექვემდებარება ერთობლივ შემოსავალში ჩართვას.

ფაქტობრივი გარემოება (მაგალითი ?23):
21-ე მაგალითის პირობა იგივეა, იმ განსხვავებით, რომ საწარმომ ლუდის ჩამოსასხმელი ხაზი 2014 წელს გაყიდა 150 000 ლარად დღგ-ის გარეშე.

შედეგი:
აღნიშნული ფაქტობრივი გარემოების არსებობისას:
საწარმომ ძირითადი საშუალების მიწოდებით მიღებული ან მისაღები შემოსავალი 150 000 ლარი სრულად უნდა ჩართოს 2014 წლის ერთობლივ შემოსავალში.

4. ძირითადი საშუალებების ღირებულების სრულად გამოქვითვის შემთხვევაში გადასახადის გადამხდელს უფლება არ აქვს, არჩეული გამოქვითვის ნორმა შეცვალოს 5 წლის განმავლობაში. ამასთანავე, გამოქვითვის ასეთი ნორმის არჩევა უნდა მოხდეს იმ საგადასახადო წელს, როდესაც ძირითადი საშუალებები ექსპლუატაციაში შევიდა.

ფაქტობრივი გარემოება (მაგალითი ?24):
         22-ე  მაგალითის  პირობა იგივეა, იმ განსხვავებით, რომ საწარმომ 2014 წელს მიღებული ძირითადი საშუალებების ნაწილი (გარდა კაპიტალში შეტანილისა) ექსპლუატაციაში შესვლისთანავე სრულად გამოქვითა, ხოლო ნაწილს დაარიცხა ამორტიზაცია სსკ-ის 111-ე მუხლის მე-3 ნაწილის მიხედვით.

შედეგი:
აღნიშნული ფაქტობრივი გარემოების არსებობისას:

       საწარმოს ქმედება არამართლზომიერია, რადგან მას არ აქვს უფლება ძირითადი საშუალებების სრულად გამოქვითვის არჩეული ნორმა შეცვალოს 5 წლის განმავლობაში. შესაბამისად, ექსპლუატაციაში შესვლისთანავე საწარმოს შეძენილი ძირითადი საშუალებების ღირებულება სრულად უნდა გამოექვითა ერთობლივი შემოსავლიდან.


ანალიზი:
        ცალკეულ შემთხვევები, მიღებული ძირითადი საშუალებები ეკონომიკურ საქმიანობაში გამოყენებამდე საჭიროებს რეკონსტრუქციას, ფუნქციონალური დანიშნულების შეცვლას და ა. შ. ასეთ შემთხვევაში 100%-იანი გამოქვითვის უფლება გადამხდელს წარმოეშობა იმ საგადასახადო წელს, როდესაც აქტივი ხელმისაწვდომი იქნება ექსპლუატაციისათვის, ანუ დაიწყება ეკონომიკური საქმიანობისათვის მისი გამოყენება.

ფაქტობრივი გარემოება (მაგალითი ?25):
    ბანკმა 2012 წელს 100 000 ლარად საოფისედ შეიძინა ფართი, რომელშიც ფუნქციონირებდა სასადილო. ბანკმა  შეცვალა ობიექტის საქმიანობის პროფილი და მასში მომდევნო  2013  წელს გახსნა რეგიონალური ოფისი. აღნიშნული მიზნით საწარმომ დამატებით 2012 წელს 30 000 ლარი დახარჯა. საწარმო ძირითადი საშუალებების ამორტიზაციის (გამოქვითვების) 100%-იანი ნორმის გამოყენების წესს იყენებს. 
შედეგი:
აღნიშნული ფაქტობრივი გარემოების არსებობისას:

    საწარმო 2012  წელს ერთობლივი შემოსავლიდან ვერ გამოქვითავს ვერც უძრავი ქონების შეძენის (100000 ლარი) და ვერც რეკონსტრუქციასთან დაკავშირებულ ხარჯებს (30000 ლარი).
ამასთან, აღნიშნული თანხა მთლიანად გამოიქვითება 2013  წლის ერთობლივი შემოსავლიდან.          

5. ძირითადი საშუალებების ღირებულების სრულად გამოქვითვის უფლება არ ვრცელდება ისეთ ძირითად საშუალებებზე, რომლებიც არ ექვემდებარება ამორტიზაციას.

(ვებ პორტალი წწწ.მატსნე.გოვ.გე 04.05.2012 ß.)

16. შემოსავლების სამსახურის კომენტარი საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 113-ე მუხლზე

მუხლი 113. არამატერიალურ აქტივებზე საამორტიზაციო
ანარიცხების გამოქვითვა

1. არამატერიალური აქტივების ხარჯები გამოიქვითება საამორტიზაციო ანარიცხების სახით, მათი სასარგებლო გამოყენების ვადის განმავლობაში, საანგარიშო პერიოდის პროპორციულად. ამასთანავე, გადასახადის გადამხდელს უფლება აქვს, 1000 ლარამდე ღირებულების არამატერიალური აქტივი მთლიანად გამოქვითოს ერთობლივი შემოსავლიდან იმ საანგარიშო წელს, როდესაც შესაბამისი ხარჯი იქნა გაწეული.




ანალიზი:
სსკ-ის მე-8 მუხლის მე-2 ნაწილის თანახმად, არამატერიალური აქტივი არის ფიზიკური ფორმის არმქონე იდენტიფიცირებადი არაფულადი აქტივი, რომელსაც პირი იყენებს საქონლის წარმოების, საქონლის მიწოდების/მომსახურების გაწევის ან ადმინისტრაციული მიზნებისათვის. არამატერიალურ აქტივს მიეკუთვნება სავაჭრო ნიშანი, საავტორო უფლება, პატენტი, ფრანჩიზი, ლიცენზია, ექსპორტისა და იმპორტის სპეციალური უფლებები, საბადოების დამუშავების უფლება და სხვა.
"    ძირითადი საშუალებების ანალოგიურად, ამორტიზაციის დარიცხვას ექვემდებარება არამატერიალური  აქტივებიც.  არამატერიალურ აქტივებთან მიმართებაში არ გამოიყენება საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 112-ე მუხლით დადგენილი ("100 %-იანი ცვეთა") ნორმა და მასზე დანახარჯი გამოიქვითება 111-ე მუხლის შესაბამისად.

"    არამატერიალური აქტივები შეიძლება დავყოთ 2 ჯგუფად: 
1. აქტივები, რომელთა სასარგებლო გამოყენების ვადა განსაზღვრულია და
 2. აქტივები, რომელთა სასარგებლო გამოყენების ვადის დადგენა შეუძლებელია.

"    არამატერიალური აქტივები, რომელთა სასარგებლო ვადის გამოყენება განსაზღვრულია, გამოიყენება საამორტიზაციო ანარიცხების სახით, სასარგებლო გამოყენების ვადის განმავლობაში, საანგარიშო პერიოდის პროპორციულად.


ფაქტობრივი გარემოება (მაგალითი ?26):
გადასახადის გადამხდელმა 2012 წლის პირველ იანვარს შეიძინა სავაჭრო ნიშნის გამოყენების უფლება 50000 ლარად 5 წლის ვადით.
შედეგი:
აღნიშნული ფაქტობრივი გარემოების არსებობისას:

 ვინაიდან აღნიშნული არამატერიალური აქტივის გამოყენების ვადა განსაზღვრულია და არის 5 წელი, გადამხდელმა მასზე საამორტიზაციო ანარიცხები უნდა გაიანგარიშოს საანგარიშო პერიოდების პროპორციულად. ანუ ყოველწლიურად ერთობლივი შემოსავლიდან უნდა გამოქვითოს 10 000 ლარი. მიუხედავად იმისა, შესძლო თუ არა პირმა შესაბამის წელს მისი ფაქტობრივი გამოყენება.

2. თუ შეუძლებელია არამატერიალური აქტივების სასარგებლო  გამოყენების ვადის განსაზღვრა, ამორტიზაციის ნორმა შეადგენს 15 პროცენტს.


ანალიზი:
       ისეთ არამატერიალურ აქტივს, რომლის სასარგებლოს გამოყენების ვადა დაუდგენელია ამორტიზაციის ნორმა შეადგენს 15 %-ს.

ფაქტობრივი გარემოება (მაგალითი ?27):
გადასახადის გადამხდელმა 2012 წლის 1 იანვარს 50 000 ლარად შეიძინა (უვადოდ) სავაჭრო ნიშანი.
შედეგი:
აღნიშნული ფაქტობრივი გარემოების არსებობისას:

გადასახადის გადამხდელმა შეძენილი არამატერიალური აქტივი უნდა ასახოს ცალკე ჯგუფში და საანგარიშო წელს დაარიცხოს ამორტიზაცია საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 111-ე მუხლის მე-3 ნაწილის მე-5 ჯგუფით განსაზღვრული საამორტიზაციო ნორმის მიხედვით 7 500 ლარი (50 000X 15%).

3. არამატერიალური აქტივები ცალკე ჯგუფად აღირიცხება.

ანალიზი:
          შენობებსა და ნაგებობებს ანალოგიურად, ამორტიზაცია თითოეულ არამატერიალურ აქტივს დაერიცხება ინდივიდუალურად. შესაბამისად, თითოეული არამატერიალური აქტივი ცალკე ჯგუფად განიხილება. აღნიშნულით  არამატერიალური აქტივისათვის შენარჩუნებულია ინდივიდუალური ღირებულება.



4. ამორტიზაციას დაქვემდებარებული არამატერიალური აქტივების ღირებულებაში არ შეიტანება მათი შეძენის ან წარმოების ხარჯები, თუ ისინი უკვე გამოქვითული იყო გადასახადის გადამხდელის დასაბეგრი მოგების (შემოსავლის) გამოანგარიშებისას.



ანალიზი:
       სამეურნეო საქმიანობაში არსებობს ხარჯები არამატერიალურ ობიექტებზე, რომელთა შედეგად არამატერიალური აქტივი შეიძლება წარმოიქმნას ან არ წარმოიქმნას. ასეთია, მაგალითად, სამეცნიერო-კვლევითი სამუშაოების ხარჯები. ამდენად, თუ ეს ხარჯები გამოქვითული იყო გასულ საგადასახადო პერიოდებში გადასახადის გადამხდელის ერთობლივი შემოსავლიდან, მიმდინარე წელს წარმოქმნილი არამატერიალური აქტივის ღირებულებაში ისინი აღარ შეიტანება.

(ვებ პორტალი წწწ.მატსნე.გოვ.გე 04.05.2012 ß.)

17. შემოსავლების სამსახურის კომენტარი საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 115-ე მუხლზე

მუხლი 115. ძირითად საშუალებათა რემონტის ხარჯების
გამოქვითვა

1. ამ კოდექსის 111-ე მუხლის მე-3 ნაწილით გათვალისწინებულ  თითოეულ ჯგუფში შემავალ ძირითად საშუალებათა რემონტის ხარჯების გამოქვითვა დასაშვებია ყოველწლიურად, საანგარიშოს წინა საგადასახადო წლის ბოლოსთვის ჯგუფის ღირებულებითი ბალანსის 5 პროცენტამდე ოდენობით.

ანალიზი:
         სსკ რემონტად განიხილავს ხარჯს, რომელიც მიმართულია პირის მიერ ძირითადი საშუალებების ამოსავალი (თავდაპირველი, ნორმატიული) მწარმოებლურობის ასამაღლებლად, მისი მოდერნიზაციისათვის (მაგ.: შენობა-ნაგებობების რეკონსტრუქცია, მანქანა-დანადგარების ნაწილების გაუმჯობესება მათი მწარმოებლურობის ამაღლების უზრუნველსაყოფად), გარდა მიმდინარე საექსპლუატაციო ხარჯებისა, რომლებიც გაიწევა ძირითადი საშუალებების ამოსავალი მწარმოებლურობის აღდგენის ან შენარჩუნების მიზნით.
მაგალითად, ავტომობილისათვის ზეთის შეცვლა წარმოადგენს მიმდინარე საექსპლუატაციო ხარჯს და დაბეგვრის მიზნებისათვის არ განიხილება როგორც რემონტის ხარჯი. თუ ხარჯი დაკვალიფიცირდება როგორც  მიმდინარე საექსპლუატაციო ხარჯი, ასეთი ხარჯი გამოიქვითება ყოველგვარი შეზღუდვების გარეშე და ყოველგვარი პროცენტების დათვლის გარეშე.

ფაქტობრივი გარემოება (მაგალითი ?28):
 ძირითადი საშუალებების პირველი ჯგუფის მიხედვით 2012 წლის ბოლოს ჯგუფის ღირებულებითმა ბალანსმა 300 000 ლარი შეადგინა. საწარმომ 2013  წელს ამ ჯგუფის ძირითადი საშუალებების მიხედვით 18 000 ლარის ხარჯი გაწია, მათ შორის, 10 000 ლარის - სარემონტო და 8 000 ლარის - მიმდინარე საექსპლოტაციო.
შედეგი:
აღნიშნული ფაქტობრივი გარემოების არსებობისას:

    გადასახადის გადამხდელს 2013  წელს უფლება აქვს სრულად გამოქვითოს 18 000 ლარი, მათ შორის,  10 000 ლარი როგორც ძირითადი საშუალებების რემონტის ხარჯი, რადგან აღნიშნული თანხა ნაკლებია 15 000 ლარზე, ანუ გამოსაქვითი ხარჯის ზღრულ ოდენობაზე (300000 X 5%) და 8 000 ლარი როგორც მიმდინარე საექსპლოტაციო ხარჯი, რაზედაც არ არის დადგენილი შეზღუდვა.

"    რემონტის ხარჯების გამოსაქვითი ზღვრული ოდენობა იანგარიშება თითოეული ჯგუფის ღირებულებითი ბალანსის მიმართ, მიმდინარე წლის ცვეთის თანხის გამოუკლებლად.
   

 2. თანხა, რომელიც აღემატება ამ მუხლის პირველი ნაწილით დადგენილ ზღვრულ დონეს, ზრდის შესაბამისი ჯგუფის ღირებულებით ბალანსს.
3. ამ კოდექსის 112-ე მუხლით გათვალისწინებული საამორტიზაციო ანარიცხების სრულად გამოქვითვის უფლების გამოყენებისას რემონტის ხარჯები გამოიქვითება სრულად, ამ მუხლით განსაზღვრული შეზღუდვის გაუთვალისწინებლად.


ანალიზი:
მიუხედავად 115-ე მუხლის პირველ ნაწილში აღნიშნულისა, თუ საწარმო ძირითადი საშუალებ(ებ)ის მიმართ იყენებს სრული გამოქვითვის მეთოდს, მას რემონტის ხარჯის სრულად გამოქვითვის უფლებაც აქვს და მასზე 5-პროცენტიანი შეზღუდვის წესი  არ მოქმედებს.

ფაქტობრივი გარემოება (მაგალითი ?29):
    პირმა 2012 წელს 300 000 ლარად შეძენილ და ექსპლუატაციაში შესულ სამეწარმეო საქმიანობისათვის გამოყენებულ ძირითად საშუალებებს, რომლის მიხედვითაც გაწეული ხარჯი სრულად გამოქვითა ამ წლის ერთობლივი შემოსავლიდან, 2013 წელს ჩაუტარა 25 000 ლარის სარემონტო სამუშაოები.
შედეგი:
აღნიშნული ფაქტობრივი გარემოების არსებობისას:


    მიუხედავად იმისა, რომ მოცემული მუხლით განსაზღვრული შეზღუდვა აღნიშნული ძირითადი საშუალებების მიმართ შეადგენს 15 000 ლარს (300 000 * 5%), გადასახადის გადამხდელი 2013 წლის ერთობლივი შემოსავლებიდან მთლიანად გამოქვითავს მასზე გაწეულ სარემონტო ხარჯებს - 25 000 ლარს.

"    თუ საგადასახადო კანონმდებლობით გათვალისწინებულ შემთხვევებში ჯგუფის ღირებულებითი ბალანსი ნულის ტოლია, მაგრამ ჯგუფში ფიზიკურად დარჩენილია ძირითადი საშუალებები, მათი რემონტის ხარჯით სრულად უნდა გაიზრდოს ამ ჯგუფის ღირებულებითი ბალანსი.


ფაქტობრივი გარემოება (მაგალითი ?30)
2012  წელს პირმა შეიძინა და ექსპლოტაციაში გადასცა 3 საცხობი ღუმელი  3 000 ლარად (თითო 1 000 ლარი). 2013 წელს ერთ-ერთი ღუმელი  გაყიდა 2800 ლარად. 2014 წელს დარჩენილ 2 ღუმელს  ჩაუტარდა 1500  ლარის ღირებულების რემონტი.
შედეგი:
აღნიშნული ფაქტობრივი გარემოების არსებობისას:
რადგან 2013 წელს ერთი ღუმელის რეალიზაციიდან მიღებული თანხა (2800 ლარი) მეტია 2013 წლის დასაწყისისათვის ჯგუფის ღირებულებით ბალანსზე (2400 ლარი), 2013 წლისათვის შესაბამისი ჯგუფის ღირებულებითი ბალანსი გაუტოლდება ნულს და ნამეტი თანხით (400 ლარი) გაიზრდება 2013 წლის ერთობლივი შემოსავალი. ამასთან,  ჯგუფში დარჩენილ 2 ღუმელზე  2014 წელს ჩატარებული რემონტის ღირებულებით (1500 ლარი) გაიზდება წინა წელს განულებული ჯგუფის ღირებულებითი ბალანსი  2014 წლისათვის და მასზე მოხდება ამორტიზაციის დარიცხვა.

4. იჯარით აღებულ ძირითად საშუალებათა რემონტის ხარჯები, თუ მისი ჩატარება ხელშეკრულების შესაბამისად გათვალისწინებული არ არის საიჯარო გადასახდელების შემცირების ხარჯზე, ექვემდებარება ძირითად საშუალებათა მიმღებთან კაპიტალიზებას და საანგარიშო პერიოდის ბოლოსთვის ქმნის ცალკე ჯგუფს, რომლის დროსაც:
ა) გაწეული ხარჯები ერთობლივი შემოსავლიდან გამოიქვითება ამ კოდექსით ძირითად საშუალებათა მიმართ დადგენილი ამორტიზაციის ნორმების მიხედვით, 15 პროცენტის ოდენობით;
ბ) ხელშეკრულების ვადის გასვლის ან ვადაზე ადრე შეწყვეტის შემთხვევაში, თუ ხორციელდება ძირითადი საშუალების მეიჯარისთვის დაბრუნება, აღნიშნული ჯგუფის ღირებულებითი ბალანსი ნულს გაუტოლდება და დარჩენილი თანხა ერთობლივი შემოსავლიდან არ გამოიქვითება. ამასთანავე, ძირითადი საშუალების მეიჯარისთვის დაბრუნება არ ითვლება მიწოდებად.


ანალიზი:
          თუ პირს ძირითადი საშუალებები აღებული აქვს იჯარით და თავისი წარმოების ინტერესებიდან გამომდინარე მის რეკონსტრუქციაზე და რემონტზე გასწია ხარჯი, გამოდის, რომ  სარემონტო სამუშაოები გასწია სხვის საკუთრებაში არსებულ ფართზე.  თუ სარემონტო სამუშაოები გაწეულია ისე, რომ ამით საიჯარო გადასახადი არ შემცირებულა, და ის იწვევს აქტივის არსებით და განუყოფელ გაუმჯობესებას და პირდაპირ კავშირშია ეკონომიკური სარგებლის მიღებასთან, მას უფლება აქვს მოახდინოს  კაპიტალიზაცია, აღიაროს აქტივად როგორც  კუთვნილი ძირითადი საშუალება გაწეული  სარემონტო სამუშაოების  სახით და  თვითონ დაიწყოს ამ ნაწილზე ამორტიზაციის დარიცხვა.
    ამასთან, გადამხდელის მიერ ზემოაღნიშნული უფლების გამოყენებისას, აღნიშნული აქტივი იმავდროულად როგორც ძირითადი საშუალება ჩართული უნდა იყოს ქონების გადასახადით დაბეგვრის ობიექტშიც.   

ფაქტობრივი გარემოება (მაგალითი ?31)
პირმა მაღაზიის მოსაწყობად 10 წლის ვადით იჯარით აიღო 500 000 ლარის ღირებულების შენობა, მოიჯარესთან შეთანხმებით თავისი საქმიანობის ინტერესებიდან გამომდინარე შენობის ქვეშ მოაწყო სასაწყობო სარდაფი, რომლის რეკონსტრუქცია-მშენებლობაზე დახარჯა 100000 ლარი. პირმა აღნიშნული ხელშეკრულება შეწყვიტა ვადაზე ადრე (მესამე წელს) და ამ ხელშეკრულების შეწყვეტისას დაუბრუნა ქონება მესაკუთრეს.
შედეგი:
აღნიშნული ფაქტობრივი გარემოების არსებობისას:

პირმა იჯარით აღებული ქონების რეკონსტრუქცია-მშენებლობაზე დახარჯული 100 000 ლარი უნდა აღიაროს აქტივად, ასახოს ცალკე ჯგუფში და გამოქვითვის მიზნით ამორტიზაციის დარიცხვა განახორციელოს მე-5 ჯგუფში შემავალ ძირითად საშუალებათა ამორტიზაციის ნორმის მიხედვით.
მაგრამ თუ პირმა აღნიშნული ხელშეკრულება შეწყვიტა ვადაზე ადრე (მესამე წელს) და ამ ხელშეკრულების შეწყვეტისას დაუბრუნა ქონება მესაკუთრეს, მაშინ დარჩენილი არაამორტიზებული ნაწილი 100000-(100000X15%)-(85000X15%) ნულდება და ჯგუფში დარჩენილი თანხა - 72200 ლარი ერთობლივი შემოსავლიდან არ გამოიქვითება.

(ვებ პორტალი წწწ.მატსნე.გოვ.გე 04.05.2012 ß.)

18. შემოსავლების სამსახურის კომენტარი საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 119-ე მუხლზე

მუხლი 119. გეოლოგიური კვლევებისა და ბუნებრივი რესურსების
მოპოვების მოსამზადებელი მომსახურების ხარჯები

1. გეოლოგიური კვლევებისა და ბუნებრივი რესურსების მოპოვების მოსამზადებელი მომსახურების ხარჯები გამოიქვითება ერთობლივი შემოსავლიდან საამორტიზაციო ანარიცხების სახით, ამ კოდექსის 111-ე მუხლით დადგენილი ამორტიზაციის ნორმის მიხედვით, 20 პროცენტის ოდენობით, ჯგუფის ღირებულებითი ბალანსის მიხედვით და აღირიცხება ცალკე ჯგუფად.
   
ანალიზი:
გადასახადის გადამხდელს უფლება აქვს, გეოლოგიური კვლევებისა და ბუნებრივი რესურსების მოპოვების მოსამზადებელ სამუშაოებზე გაწეული ხარჯები ერთობლივი შემოსავლებიდან გამოქვითოს მისი ამორტიზებად აქტივად აღიარების და შესაბამისი ამორტიზაციის დარიცხვის გზით. ასეთი ხარჯი აღირიცხება ამორტიზებად აქტივთა ცალკე ჯგუფად და საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 111-ე მუხლის მე-3 ნაწილის პირველი ჯგუფის ამორტიზაციის ნორმის მიხედვით გაიანგარიშება ერთობლივი შემოსავლიდან გამოსაქვითი საამორტიზაციო ანარიცხები. 

ფაქტობრივი გარემოება (მაგალითი ?32):
 საწარმომ სასმელი წყლის მოსაპოვებლად მოსამზადებელ სამუშაოებზე საანგარიშო წელს გასწია 100 000 ლარის ხარჯი.
შედეგი:
აღნიშნული ფაქტობრივი გარემოების არსებობისას:

საწარმომ 100 000 ლარის ხარჯი უნდა აღრიცხოს ცალკე ჯგუფად და საანგარიშო წელს დაარიცხოს ამორტიზაცია 20 %-ის ოდენობით, ანუ ერთობლივი შემოსავლიდან უნდა გამოქვითოს 20 000 ლარი.


2. ეს მუხლი:
ა) ვრცელდება იმ არამატერიალური აქტივების ხარჯებზედაც, რომლებიც გაწეულია გადასახადის გადამხდელის მიერ ბუნებრივი რესურსების გეოლოგიური კვლევის, დამუშავების ან ექსპლუატაციის უფლების შეძენასთან დაკავშირებით;
ბ) არ ვრცელდება იმ არამატერიალურ აქტივებზე, რომელთა სასარგებლო გამოყენების ვადის დადგენა და საანგარიშო პერიოდის პროპორციულად გამოქვითვა შესაძლებელია.


ფაქტობრივი გარემოება (მაგალითი ?33):
 საწარმომ საანგარიშო პერიოდში შეიძინა ბუნებრივი რესურსების გამოყენების უფლება 5 წლის ვადით, 5000 ლარად.
შედეგი:
აღნიშნული ფაქტობრივი გარემოების არსებობისას:

 აღნიშნული არამატერიალური აქტივების ხარჯების მიმართ სსკ-ის 111-ე მუხლით დადგენილი ამორტიზაციის ნორმა ვერ იქნება გამოყენებული იმიტომ, რომ განსაზღვრული არის რეალურად ამ არამატერიალური აქტივის გამოყენების ვადა. შესაბამისად, ერთობლივი შემოსავლიდან ამ არამატერიალურ აქტივზე  გაწეული ხარჯის გამოქვითვა უნდა მოხდეს საანგარიშო პერიოდების პროპორციულად, ანუ ყოველწლიურად გამოიქვითება ერთობლივი შემოსავლიდან 1000 ლარი.

(ვებ პორტალი წწწ.მატსნე.გოვ.გე 04.05.2012 ß.)

19. საქართველოს პარლამენტის დადგენილება
"საქართველოსა და სერბეთის რესპუბლიკას შორის შემოსავლებსა და კაპიტალზე ორმაგი დაბეგვრის თავიდან აცილების შესახებ" შეთანხმების რატიფიცირების თაობაზე
საქართველოს პარლამენტი ადგენს:
რატიფიცირებულ იქნეს 2012 წლის 4 აპრილის შეთანხმება "საქართველოსა და სერბეთის რესპუბლიკას შორის შემოსავლებსა და კაპიტალზე ორმაგი დაბეგვრის თავიდან აცილების შესახებ".
საქართველოს პარლამენტის
თავმჯდომარის პირველი
მოადგილე მ. მაჭავარიანი
თბილისი,
2012 წლის 8 მაისი.
#6115-Iს

(ვებ პორტალი წწწ.მატსნე.გოვ.გე 10.05.2012 ß.)